อัลกุรอานญุซอ์ที่ 30

ญุซอ์ที่ 30

78. ซูเราะห์อันนะบะอ์

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[78.1] พวกเขาต่างถามกันถึงเรื่องอะไร

[78.2] (ถาม) ถึงข่าวอันยิ่งใหญ่สำคัญ

[78.3] ซึ่งเป็นข่าวที่พวกเขาขัดแย้งกันอยู่

[78.4] เปล่าเลย พวกเขาจะได้รู้

[78.5] แล้วก็เปล่าเลย พวกเขาจะได้รู้

[78.6] เรามิได้ทำให้แผ่นดินเป็นพื้นราบดอกหรือ

[78.7] และมิได้ให้เทือกเขาเป็นหลักตรึงไว้ดอกหรือ

[78.8] และเราได้บังเกิดพวกเจ้าให้เป็นคู่ครองกัน

[78.9] และเราได้ทำให้การนอนของพวกเจ้าเป็นการพักผ่อน

[78.10] และเราได้ทำให้กลางคืนคล้ายเครื่องปกปิดร่างกาย

[78.11] และเราได้ทำให้กลางวันเป็นที่แสวงหาเครื่องยังชีพ

[78.12] และเราได้สร้างไว้เหนือพวกเจ้าสิ่งที่แข็งแรงทั้งเจ็ด (ชั้นฟ้า)

[78.13] และเราได้ทำให้มีดวงประทีปหนึ่งมีแสงสว่างจ้า

[78.14] และเราได้หลั่งน้ำลงมาอย่างมากมายจากเมฆฝน

[78.15] เพื่อว่าเราจะให้งอกเงยด้วยน้ำนั้นซึ่งเมล็ดพืชและพืชผัก

[78.16] และบรรดาเรือกสวนอันหนาแน่น

[78.17] แท้จริงวันแห่งการตัดสินนั้นเป็นเวลาที่ถูกกำหนดไว้

[78.18] วันที่แตรจะถูกเป่า แล้วพวกเจ้าก็จะมากันเป็นหมู่ ๆ

[78.19] และชั้นฟ้าจะถูกเปิดออก แล้วก็จะมีประตูหลายบาน

[78.20] และเทือกเขาจะถูกให้เคลื่อนออกไปแล้วก็กลายเป็นภาพลวง

[78.21] แท้จริงนรกญะฮันนัมนั้นเป็นที่สอดส่อง

[78.22] เป็นที่กลับไปสำหรับบรรดาผู้ละเมิด

[78.23] พวกเขาจะพำนักอยู่ในนั้นเป็นเวลานาน

[78.24] พวกเขาจะไม่ได้ลิ้มรสความเย็นและเครื่องดื่มใด ๆ ในนรกนั้น

[78.25] นอกจากน้ำเดือดและน้ำเลือดน้ำหนองเท่านั้น

[78.26] ทั้งนี้เป็นการตอบแทนอย่างคู่ควร

[78.27] เพราะพวกเขามิได้หวังว่าจะมีการชำระสอบสวน

[78.28] และพวกเขาปฏิเสธสัญญาณต่าง ๆ ของเราอย่างสิ้นเชิง

[78.29] และทุก ๆ สิ่งนั้นเราได้จารึกมันไว้อย่างครบถ้วนในบันทึก

[78.30] ดังนั้น พวกเจ้าจงลิ้มรส (การลงโทษ) เถิด เราจะไม่เพิ่มอันใดแก่พวกเจ้านอกจากการทรมานเท่านั้น

[78.31] แท้จริงสำหรับบรรดาผู้ยำเกรงนั้นจะได้รับชัยชนะ

[78.32] เรือกสวนหลากหลายและองุ่น

[78.33] และบรรดาสาววัยรุ่นที่มีอายุคราวเดียวกัน

[78.34] และแก้วที่มีเครื่องดื่มเต็มเปี่ยม

[78.35] ในสวนสวรรค์นั้นพวกเขาจะไม่ได้ยินคำพูดไร้สาระและคำกล่าวเท็จ

[78.36] ทั้งนี้เป็นการประทานให้อย่างพอเพียง

[78.37] พระเจ้าแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และสิ่งที่อยู่ในระหว่างทั้งสอง คือพระผู้ทรงกรุณาปรานี พวกเขาไม่มีอำนาจที่จะกล่าวคำพูดใด ๆ ต่อพระองค์

[78.38] วันซึ่งญิบรีลและมลาอิกะฮ์จะยืนเป็นแถวเดียวกัน พวกเขาจะไม่พูด นอกจากผู้ที่พระผู้ทรงกรุณาปรานีทรงอนุญาตให้แก่เขา และเขาจะพูดแต่สิ่งที่ถูกต้องเท่านั้น

[78.39] นั่นคือวันแห่งความจริง ดังนั้น ผู้ใดประสงค์ก็ให้เขายึดทางกลับไปสู่พระเจ้าของเขาเถิด

[78.40] แท้จริงเราได้เตือนพวกเจ้าแล้วถึงการลงโทษอันใกล้ วันที่มนุษย์จะมองไปยังสิ่งที่สองมือของเขาได้ประกอบไว้ และผู้ปฏิเสธศรัทธาจะกล่าวว่า โอ้ถ้าฉันเป็นฝุ่นดินเสียก็จะดี

79. ซูเราะห์อันนาซิอ๊าต

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[79.1] ขอสาบานด้วย (มลาอิกะฮ์) ผู้ฉุดกระชาก (วิญญาณของผู้ปฏิเสธศรัทธา) อย่างแรง

[79.2] ขอสาบานด้วย (มลาอิกะฮ์) ผู้ชัก (วิญญาณของผู้ศรัทธา) อย่างแผ่วเบา

[79.3] ขอสาบานด้วย (มลาอิกะฮ์) ที่แหวกว่ายในท้องนภากาศ

[79.4] แล้วพวกเขา (มลาอิกะฮ์) ผู้รีบรุดหน้าไปอย่างว่องไว

[79.5] แล้วพวกเขา (มลาอิกะฮ์) ผู้บริหารกิจการ

[79.6] วันซึ่งการเป่าสังข์ครั้งแรกทำให้สั่นสะเทือน

[79.7] การเป่าสังข์ครั้งสองจะติดตามมา

[79.8] ในวันนั้นดวงจิตทั้งหลายจะตระหนก

[79.9] สายตาของพวกเขาจะละห้อย

[79.10] พวกเขาจะกล่าวว่า พวกเราจะถูกให้กลับไปอยู่ในสภาพเดิมอีกกระนั้นหรือ

[79.11] เมื่อเราได้กลายเป็นกระดูกที่ผุแล้วกระนั้นหรือ

[79.12] พวกเขากล่าวว่า ถ้าเป็นเช่นนั้นก็เป็นการกลับไปที่ขาดทุน

[79.13] ความจริงมันเป็นเพียงเสียงก้อนครั้งเดียวเท่านั้น

[79.14] แล้วเมื่อนั้นพวกเขาก็จะออกมายังที่ราบโล่ง

[79.15] เรื่องราวของมูซาได้มาถึงได้มาถึงเจ้าแล้วมิใช่หรือ

[79.16] ขณะที่พระเจ้าของเขาทรงเรียกเขาที่หว่างหุบเขาฏวาอันบริสุทธิ์

[79.17] เจ้าจงไปหาฟิรเอาน์เพราะเขาละเมิดฝ่าฝืน

[79.18] แล้วจงกล่าวว่า ท่านประสงค์จะซักฟอกไหม

[79.19] และจะให้ฉันนำท่านไปสู่พระเจ้าของท่านไหม เพื่อท่านจะได้ยำเกรง

[79.20] แล้วมูซาก็แสดงให้เขาเห็นสัญญาณอันยิ่งใหญ่

[79.21] แต่เขาได้ปฏิเสธและดื้นดัน

[79.22] แล้วเขาก็ผินหลังกลับหนีออกไปอย่างเร็ว

[79.23] แล้วเขาก็ได้เรียกชุมนุม แล้วประกาศออกไป

[79.24] แล้วกล่าวว่า ฉันคือพระเจ้าสูงสุดของพวกท่าน

[79.25] ดังนั้นอัลลอฮ์จึงคร่าเขาเป็นการลงโทษที่เป็นแบบอย่างทั้งในปรโลกและในโลกนี้

[79.26] แท้จริงในการนี้ย่อมเป็นข้อเตือนใจสำหรับผู้ยำเกรงของอัลลอฮ์

[79.27] พวกเจ้าลำบากยิ่งในการสร้างกระนั้นหรือ หรือว่าชั้นฟ้าที่พระองค์ทรงสร้างมัน

[79.28] พระองค์ทรงยกให้มันสูงขึ้นแล้วทรง ทำให้มันสมบูรณ์

[79.29] และทรงทำให้กลางคืนของมันมืดทึบ และทรงทำให้ความสว่างของมันออกมา

[79.30] และหลังจากนั้นทรงทำให้แผ่นดินเป็นพื้นราบเรียบ

[79.31] ทรงให้ออกมาจากแผ่นดินเป็นน้ำของมัน และทุ่งหญ้าของมัน

[79.32] ส่วนเทือกเขานั้นทรงทำให้มันมั่นคง

[79.33] ทั้งหมดนี้เป็นปัจจัยยังชีพสำหรับพวกเจ้า และสำหรับปศุสัตว์ของพวกเจ้า

[79.34] ดังนั้นเมื่อความหายนะอันใหญ่หลวงได้เกิดขึ้น

[79.35] เป็นวันที่มนุษย์จะนึกถึงสิ่งที่เขาได้ขวนขวายไว้

[79.36] และนรกหรือเปลวไฟจะถูกเผยให้แก่ผู้ที่มองมัน

[79.37] ส่วนผู้ที่ละเมิดฝ่าฝืนนั้น

[79.38] และเขาได้เลือกเอาการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้

[79.39] ดังนั้นนรกหรือเปลวไฟคือที่พำนักของเขา

[79.40] และส่วนผู้ที่หวาดหวั่นต่อการยืนเบื้องหน้าพระเจ้าของเขา และได้หน่วงเหนี่ยวจิตใจจากกิเลสต่ำ

[79.41] ดังนั้นสวนสวรรค์ก็จะเป็นที่พำนักของเขา

[79.42] พวกเขาจะถามเจ้าถึงยามอวสาน (วันกิยามะฮ์) ว่า เมื่อใดเล่ามันจะเกิดขึ้น

[79.43] ด้วยเหตุอันใดเจ้าจึงชอบกล่าวถึงมันนัก

[79.44] ยังพระเจ้าของเจ้าเท่านั้นคือวาระ

[79.45] ความจริงเจ้าเป็นแต่เพียงผู้ตักเตือนแก่คนที่หวาดหวั่นมัน (วันกิยามะฮ์) เท่านั้น

[79.46] วันที่พวกเขาจะเห็นมัน (วันกิยามะฮ์) ประหนึ่งว่าพวกเขามิได้พำนักอยู่โลกนี้เว้นแต่เพียงชั่วครู่หนึ่งของยามเย็นและยามเช้าของมันเท่านั้น

80. ซูเราะห์อะบะซะ

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[80.1] เขา (มุฮัมมัด) ทำหน้าบึ้ง และผินหน้าไปทางอื่น

[80.2] เพราะชายตาบอดมาหาเขา

[80.3] และอะไรเล่าที่จะให้เจ้ารู้ หวังว่าเขาจะมาเพื่อซักฟอกจิตใจก็ได้

[80.4] หรือเพื่อรับคำตักเตือน เพื่อที่คำตักเตือนนั้นจะเป็นประโยชน์แก่เขา

[80.5] ส่วนผู้ที่พอเพียงแล้ว

[80.6] เจ้ากลับต้อนรับขับสู้

[80.7] และไม่ใช่หน้าที่ของเจ้า การที่เขาไม่ซักฟอก

[80.8] และส่วนผู้ที่มาหาเจ้าด้วยความพยายาม

[80.9] และเขามีความกลัวเกรง

[80.10] เจ้ากลับเมินเฉย

[80.11] มิใช่เช่นนั้น แท้จริงมันเป็นข้อเตือนใจ

[80.12] ดังนั้นผู้ใดประสงค์ก็ให้รำลึกถึงข้อเตือนใจนั้น

[80.13] ซึ่งมีอยู่ในคัมภีร์อันทรงเกียรติ

[80.14] ที่ได้รับการเทิดทูน ได้รับความบริสุทธิ์

[80.15] ด้วยมือของมลาอิกะฮ์

[80.16] ผู้ทรงเกียรติ ทรงคุณธรรม

[80.17] มนุษย์นั้นถูกสังหารเสียก็ดี เขาช่างเนรคุณเสียนี่กระไร

[80.18] จากสิ่งใดเล่าพระองค์ทรงบังเกิดเขามา

[80.19] จากเชื้ออสุจิหยดหนึ่งพระองค์ทรงบังเกิดเขา แล้วก็กำหนดสภาวะแก่เขา

[80.20] แล้วพระองค์ก็ทรงแผ้วทางให้สะดวกแก่เขา

[80.21] ต่อมาพระองค์ให้เขาตายไป แล้วให้เขาลงหลุม

[80.22] ครั้นเมื่อพระองค์ทรงประสงค์ ก็ทรงให้เขาฟื้นคืนชีพ

[80.23] มิใช่เช่นนั้น เขามิได้ปฏิบัติในสิ่งที่พระองค์ทรงใช้เขา

[80.24] มนุษย์จงพิจารณาดูอาหารของเขาซิ

[80.25] เราได้หลั่งน้ำฝนลงมามากมายอย่างไร

[80.26] แล้วเราได้แยกแผ่นดินออกไป

[80.27] และเราได้ให้เมล็ดพืชงอกเงยขึ้นจากในแผ่นดิน

[80.28] และองุ่นและพืชผัก

[80.29] และมะกอกและอินทผลัม

[80.30] และเรือกสวนที่หนาทึบ

[80.31] และผลไม้และทุ่งหญ้า

[80.32] ทั้งนี้เพื่อเป็นประโยชน์แก่พวกเจ้าและสัตว์เลี้ยงของพวกเจ้า

[80.33] ครั้นเมื่อเสียงกัมปนาทมาถึง

[80.34] วันที่ผู้คนจะหนีจากพี่น้องของเขา

[80.35] และจากแม่ของเขา และพ่อของเขา

[80.36] และจากภริยาของเขา และลูก ๆ ของเขา

[80.37] สำหรับแต่ละคนในหมู่พวกเขาในวันนั้น มีภาระพอตัวเขาอยู่แล้ว

[80.38] หลายใบหน้าในวันนั้นแจ่มใส

[80.39] หัวเราะดีใจร่าเริง

[80.40] และหลายใบหน้าในวันนั้นมีฝุ่นจับ

[80.41] ความหม่นหมองจะปกคลุมบนใบหน้านั้น

[80.42] ชนเหล่านั้นคือพวกปฏิเสธศรัทธาพวกประพฤติชั่ว

81. ซูเราะห์อัตตักวีร

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[81.1] เมื่อดวงอาทิตย์ถูกม้วนดับแสงลง

[81.2] และเมื่อบรรดาดวงดาวร่วงหล่นลงมากระจัดกระจาย

[81.3] และเมื่อบรรดาภูเขาถูกเคลื่อนย้าย

[81.4] และเมื่ออูฐท้องสิบเดือนถูกทอดทิ้ง

[81.5] และเมื่อสัตว์ถูกนำมารวมกัน

[81.6] และเมื่อทะเลลุกเป็นไฟ

[81.7] และเมื่อชีวิตทั้งหลายถูกจัดเป็นคู่

[81.8] และเมื่อทารกหญิงที่ถูกฝังทั้งเป็นถูกถาม

[81.9] ด้วยความผิดอันใดเขาจงถูกฆ่า

[81.10] และเมื่อบันทึกทั้งหลายถูกกางแผ่

[81.11] และเมื่อชั้นฟ้าถูกเลิกออก

[81.12] และเมื่อนรกถูกจุดให้ลุกสว่างจ้า

[81.13] และเมื่อสวรรค์ถูกนำมาใกล้

[81.14] ทุกชีวิตย่อมรู้สิ่งที่ตนได้นำมา

[81.15] ข้าสาบานต่อดวงดาวที่ซ่อนตัวในเวลากลางวัน

[81.16] ที่โคจรลับดวง

[81.17] ข้าสาบานด้วยกลางคืนเมื่อมันเหือดหายไป

[81.18] และด้วยเวลาเช้าตรู่เมื่อมันทอแสง

[81.19] แท้จริง อัลกุรอานคือคำพูดของร่อซู้ล (ญิบรีล) ผู้ทรงเกียรติ

[81.20] ผู้ทรงพลัง ผู้ทรงตำแหน่งสูง ณ พระเจ้าแห่งบัลลังก์

[81.21] ผู้ใดรับการจงรักภักดี ผู้ซื่อสัตย์ ณ ที่โน้น

[81.22] และสหาย (มุฮัมมัด) ของพวกเจ้านั้นมิใช่เป็นคนวิกลจริตแต่ประการใด

[81.23] และโดยแน่นอนเขา (มุฮัมมัด) ได้เห็นเขา (ญิบรีล) ณ ขอบฟ้าอย่างชัดแจ้ง

[81.24] และเขา (มุฮัมมัด) มิใช่เป็นผู้ตระหนี่ในเรื่องเร้นลับ

[81.25] และอัลกุรอานนี้มิใช่คำกล่าวของชัยตอนที่ถูกสาปแช่ง

[81.26] แล้วพวกเจ้าจะไปทางไหนเล่า

[81.27] อัลกุรอานนั้นมิใช่อื่นใด นอกจากเป็นข้อตักเตือนแก่ประชาชาติทั้งมวล

[81.28] สำหรับบุคคลในหมู่พวกเจ้าที่ประสงค์อยู่ในทางอันเที่ยงตรง

[81.29] และพวกเจ้าจะไม่สมประสงค์สิ่งใดเว้นแต่อัลลอฮ์พระเจ้าแห่งสากลโลกจะทรงประสงค์

82. ซูเราะห์อัลอิมฟิฏอร

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[82.1] เมื่อชั้นฟ้าได้แตกแยกออก

[82.2] และเมื่อบรรดาดวงดาวร่วงหล่นลงมากระจัดกระจาย

[82.3] และเมื่อทะเลถูกให้เอ่อล้น

[82.4] และเมื่อหลุมฝังศพถูกพลิกกลับ

[82.5] ทุกชีวิตจะรู้สิ่งที่ตนได้กระทำไปแล้ว และสิ่งที่ได้กระทำภายหลัง

[82.6] โอ้มนุษย์เอ๋ย อะไรเล่าที่ล่อลวงเจ้า (ให้หันห่าง) จากพระเจ้าของเจ้าผู้ทรงเกื้อกูล

[82.7] ผู้ทรงบังเกิดเจ้า แล้วทรงทำให้เจ้าสมบูรณ์ แล้วก็ทรงทำให้เจ้าสมส่วน

[82.8] ในรูปใดที่พระองค์ทรงประสงค์ ก็จะทรงประกอบเจ้าขึ้น

[82.9] มิใช่เช่นนั้น แต่ว่าพวกเจ้าปฏิเสธวันแห่งการตอบแทนต่างหาก

[82.10] และแท้จริงมีผู้คุ้มกันรักษาพวกเจ้าอยู่

[82.11] คือ (มลาอิกะฮ์) ผู้ทรงเกียรติเป็นผู้บันทึก

[82.12] พวกเขารู้ในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำ

[82.13] แท้จริงบรรดาผู้ทรงคุณธรรมนั้นจะอยู่ในความโปรดปราน

[82.14] และแท้จริงบรรดาคนชั่วจะอยู่ในนรกที่ลุกโซน

[82.15] พวกเขาจะเข้าไปอยู่ในกองไฟนั้นในวันแห่งการตอบแทน

[82.16] และพวกเขาจะไม่เป็นผู้ออกจากมัน (อยู่ในกองไฟตลอดไป)

[82.17] และอันใดเล่าทำให้เจ้ารู้ได้ว่า วันแห่งการตอบแทนนั้นคืออะไร

[82.18] แล้วอันใดเล่าทำให้เจ้ารู้ได้ว่า วันแห่งการตอบแทนนั้นคืออะไร

[82.19] วันที่ชีวิตหนึ่งไม่มีสิทธิ์ที่จะช่วยเหลืออย่างใดแก่อีกชีวิตหนึ่งได้ และกิจการในวันนั้นเป็นสิทธิ์ของอัลลอฮ์

83. ซูเราะห์อัลมุฏ็อฟฟิฟีน

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[83.1] ความหายนะจงประสบแด่บรรดาผู้ทำให้พร่อง (ในการตวงและการชั่ง)

[83.2] คือบรรดาผู้ที่เมื่อพวกเขาตวงเอาจากคนอื่นก็ตวงเอาเต็ม

[83.3] และเมื่อพวกเขาตวงหรือชั่งให้คนอื่นก็ทำให้ขาด

[83.4] ชนเหล่านั้นมิได้คิดบ้างหรือว่าพวกเขาจะถูกให้ฟื้นคืนชีพ

[83.5] สำหรับวันอันยิ่งใหญ่

[83.6] วันที่มนุษย์จะยืนต่อหน้าพระเจ้าแห่งสากลโลก

[83.7] มิใช่เช่นนั้น แท้จริงบันทึกของบรรดาคนชั่วนั้นอยู่ในสิจญีน

[83.8] และอันใดเล่าทำให้เจ้ารู้ได้ว่าสิจญีนนั้นคืออะไร

[83.9] คือบันทึกที่ถูกจารึกไว้

[83.10] ความหายนะในวันนั้นจงประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธ

[83.11] คือบรรดาผู้ปฏิเสธวันแห่งการตอบแทน

[83.12] และไม่ไม่ใครปฏิเสธวันแห่งการตอบแทนนั้น นอกจากทุกคนที่ละเมิดที่กระทำความผิด

[83.13] เมื่อบรรดาอายาตของเราถูกอ่านแก่เขา เขาจะกล่าวว่านี่คือนิยายเหลวไหวสมัยก่อน

[83.14] มิใช่เช่นนั้น แต่ว่าสิ่งที่พวกเขาได้ขวนขวายไว้นั้นได้เป็นสนิมบนหัวใจของพวกเขา

[83.15] มิใช่เช่นนั้น แท้จริงพวกเขาในวันนั้นจะถูกกั้นจากพระเจ้าของพวกเขา

[83.16] แล้วแท้จริงพวกเขาจะเข้าไปอยู่ในนรกที่มีเปลวไฟลุกโซน

[83.17] แล้วจะมีเสียงกล่าวขึ้นว่า นี่คือสิ่งที่พวกเจ้าได้ปฏิเสธมันไว้

[83.18] มิใช่เช่นนั้น แท้จริงบันทึกของบรรดาผู้ทรงคุณธรรมอยู่ในอิลลียีนอย่างแน่นอน

[83.19] และอันใดเล่าทำให้เจ้ารู้ได้ว่าอิลลียีนคืออะไร

[83.20] คือบันทึกที่ถูกจารึกไว้

[83.21] บรรดาผู้ที่อยู่ใกล้ชิด (มลาอิกะฮ์) จะเป็นผู้ดูแลรักษา

[83.22] แท้จริงบรรดาผู้ทรงคุณธรรมจะอยู่ในความโปรดปรานอย่างแน่นอน

[83.23] พวกเขาจะมองดูจากบนเตียง

[83.24] เจ้าจะรู้ได้ถึงการมีความสดชื่นแห่งความสุขสำราญที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของพวกเขา

[83.25] พวกเขาจะได้ดื่มสุราอันบริสุทธิ์ ซึ่งถูกผนึกไว้

[83.26] ที่ใช้ผนึกมันนั้นคือชะมดเชียง และในการนี้บรรดาผู้แข่งขัน (ที่จะให้ได้มาซึ่งความสุขสำราญนี้) จงแข่งขันกันเถิด

[83.27] ที่ใช้ผสมสุรานั้นมาจากตัสนีม

[83.28] คือตาน้ำแห่งหนึ่งซึ่งบรรดาผู้ใกล้ชิด (อัลลอฮ์) เท่านั้นจะได้ดื่มมัน

[83.29] แท้จริงบรรดาผู้กระทำผิดนั้น เคยหัวเราะเยาะบรรดาผู้ศรัทธา

[83.30] และเมื่อบรรดาผู้ศรัทธาเดินผ่านพวกเขาไป พวกเขาจะหลิ่วตาเย้ยหยัน

[83.31] และเมื่อพวกเขากลับไปยังพวกพ้องของพวกเขา พวกเขาก็กลับไปอย่างตลกคะนอง

[83.32] และเมื่อพวกเขาเห็นบรรดาผู้ศรัทธาพวกเขาก็กล่าวว่า แท้จริงชนเหล่านี้เป็นผู้หลงทางแน่นอน

[83.33] และพวกเขา (ผู้ปฏิเสธศรัทธา) มิได้ถูกส่งมาเพื่อเป็นผู้ปกปักรักษาผู้ศรัทธาเหล่านั้น

[83.34] ดังนั้น วันนี้บรรดาผู้ศรัทธาก็จะหัวเราะเยาะพวกปฏิเสธศรัทธาบ้าง

[83.35] พวกเขา (บรรดาผู้ศรัทธา) จะมองดูอยู่บนเตียง

[83.36] บรรดาผู้ปฏิเสธจะได้รับการตอบแทนตามที่ได้ปฏิบัติมามิใช่หรือ

84. ซูเราะห์อัลอินชิก๊อก

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[84.1] เมื่อชั้นฟ้าได้แตกแยกออก

[84.2] และมันได้เชื่อฟังพระเจ้าของมันและมันจำต้องกระทำเช่นนั้น

[84.3] และเมื่อแผ่นดินถูให้แผ่กว้าง

[84.4] และมันได้ปลดเปลื้องสิ่งที่อยู่ในมันออกมา และมันก็ว่างเปล่า

[84.5] และมันได้เชื่อฟังพระเจ้าของมัน และมันจำต้องกระทำเช่นนั้น

[84.6] โอ้มนุษย์เอ๋ย แท้จริงเจ้าต้องพากเพียรไปสู่พระเจ้าของเจ้าอย่างทรหดอดทนแล้วเจ้าจึงจะพบพระองค์

[84.7] ส่วนผู้ที่ถูกยื่นบันทึกของเขาให้ทางเบื้องขวาของเขา

[84.8] เขาก็จะถูกชำระสอบสวนอย่างง่ายดาย

[84.9] และเขาจะกลับไปยังครอบครัวของเขาด้วยความดีใจ

[84.10] และส่วนผู้ที่ถูกยื่นบันทึกของเขาให้ทางเบื้องหลังของเขา

[84.11] แล้วเขาก็จะร้องเรียกหาความหายนะ

[84.12] และเขาจะเข้าไปในเปลวเพลิง

[84.13] แท้จริงเขา (ในโลกดุนยา) เคยว่าเริงอยู่กับครอบครัวของเขา

[84.14] แท้จริงเขาคิดว่าเขาจะไม่กลับมา (หาอัลลอฮ์) อีกเป็นอันขาด

[84.15] พึงรู้เถิดว่า แท้จริงพระเจ้าของเขาทรงสอดส่องเขาอยู่เสมอ

[84.16] ข้าขอยืนยันการสาบานด้วยยามตะวันยอแสง

[84.17] และด้วยกลางคืนที่มันรวมให้ชุมนุมกัน

[84.18] และด้วยดวงจันทร์เมื่อมันเต็มดวง

[84.19] แน่นอนพวกเจ้าจะต้องเผชิญกับสภาพหนึ่งหลังจากอีกสภาพหนึ่ง

[84.20] มีอะไรเกิดขึ้นแก่พวกเขา พวกเขาจึงไม่ศรัทธา

[84.21] และเมื่ออัลกุรอานได้ถูกอ่านให้พวกเขาฟัง พวกเขาก็ไม่สุญูด

[84.22] แต่ตรงกันข้ามพวกปฏิเสธศรัทธานั้นพวกเขาไม่ยอมศรัทธา

[84.23] และอัลลอฮ์ทรงรู้ดียิ่งในสิ่งที่พวกเขาปิดปังไว้

[84.24] ดังนั้นเจ้า (มุฮัมมัด) จงแจ้งแก่พวกเขาถึงการลงโทษอันเจ็บปวด

[84.25] นอกจากบรรดาผู้ศรัทธาและกระทำความดีทั้งหลาย สำหรับพวกเขาจะได้รับรางวัล (การตอบแทน) อย่างไม่มีสิ้นสุด

85. ซูเราะห์อัลบุรู๊จญ์

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[85.1] ขอสาบานด้วยชั้นฟ้าที่เกลื่อนกลาดด้วยดวงดาว

[85.2] และด้วยวันที่ถูกสัญญาไว้

[85.3] และด้วยผู้เป็นพยานและผู้ที่ถูกเป็นพยาน

[85.4] บรรดาเจ้าของหลุมพรางถูกสาปแช่ง

[85.5] ไฟที่เต็มไปด้วยเชื้อเพลิง

[85.6] ขณะที่พวกเขานั่งอยู่ตรงหน้าไฟ

[85.7] และพวกเขารู้เห็นเป็นพยานต่อสิ่งที่บรรดาลูกน้องกระทำกับบรรดาผู้ศรัทธา

[85.8] และพวกเขามิได้แก้แค้นเขาเหล่านั้นเว้นแต่ว่าเขาเหล่านั้นศรัทธาต่อัลลอฮ์ผู้ทรงอำนาจ ผู้ทรงได้รับการสรรเสริญ

[85.9] ผู้ซึ่งกรรมสิทธิ์แห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินเป็นของพระองค์ และอัลลอฮ์นั้นทรงเป็นพยานต่อทุกสิ่งอย่าง

[85.10] แท้จริงพวกที่ประหัตประหารบรรดาผู้ศรัทธาชายและบรรดาผู้ศรัทธาหญิง แล้วพวกเขามิได้สำนึกผิดกลับตัวนั้น พวกเขาจะได้รับการลงโทษแห่งนรกญะฮันนัม และพวกเขาจะได้รับการลงโทษแห่งการเผาไหม้

[85.11] แท้จริงบรรดาผู้ศรัทธาและประกอบความดีทั้งหลาย พวกเขาจะได้รับสวนสวรรค์หลากหลาย ณ เบื้องล่างของมันมีลำน้ำหลายสายไหลผ่าน นั่นคือชัยชนะอันใหญ่หลวง

[85.12] แท้จริงการลงโทษอย่างรุนแรงแห่งพระเจ้านั้นแข็งกร้าวยิ่งนัก

[85.13] แท้จริงพระองค์คือผู้ทรงให้บังเกิดครั้งแรก และทรงให้กลับฟื้นคืนชีพขึ้นอีก

[85.14] และพระองค์ผู้ทรงอภัยโทษผู้ทรงรักใคร่ปรานี

[85.15] เจ้าของบัลลังก์อันรุ่งโรจน์

[85.16] ผู้ทรงกระทำอย่างเด็ดขาดตามที่พระองค์ทรงประสงค์

[85.17] ได้มีเรื่องราวของไพร่พลมายังเจ้าแล้วมิใช่หรือ

[85.18] ของฟิรเอาน์และซะมูด

[85.19] ยิ่งไปกว่านั้นบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธายังไม่ยอมเชื่อ (ความจริง)

[85.20] และอัลลอฮ์ทรงห้อมล้อมพวกเขาทุกด้าน

[85.21] มิใช่เช่นนั้นดอก ที่พวกเขาไม่ยอมเชื่อถือคือกุรอานอันรุ่งโรจน์

[85.22] อยู่ในแผ่นจารึกที่ถูกเก็บรักษาไว้

86. ซูเราะห์อัฏฏอริก

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[86.1] ขอสาบานด้วยชั้นฟ้า และ (ดวงดาว) ที่มาในเวลาค่ำคืน

[86.2] และอะไรเล่าจะทำให้เจ้ารู้ได้ว่าสิ่งที่มาในเวลาค่ำคืนนั้นคืออะไร

[86.3] คือดวงดาวที่ประกายแสง

[86.4] ไม่มีชีวิตใด (อยู่โดยลำพัง) เว้นแต่มีผู้เฝ้ารักษามัน

[86.5] ดังนั้นมนุษย์จงไตร่ตรองดูซิว่าเขาถูกบังเกิดมาจากอะไร

[86.6] เขาถูกบังเกิดมาจากน้ำที่พุ่งออกมา

[86.7] มันออกมาจากกระดูกสันหลัง (ของชาย) และกระดูกหน้าอก (ของหญิง)

[86.8] แท้จริงพระองค์ทรงสามารถอย่างแน่นอนที่จะให้เขากลับมาอีก (คือฟื้นคืนชีพ)

[86.9] วันที่สิ่งเร้นลับทั้งหลายจะถูกเปิดเผย

[86.10] ดังนั้นเขาจะไม่มีพลังใด ๆ และไม่มีผู้ช่วยเหลือใด ๆ

[86.11] ขอสาบานด้วยชั้นฟ้าที่หลั่งน้ำฝน

[86.12] และแผ่นดินที่ปริออก (ให้เมล็ดพืชงอกเงย)

[86.13] แท้จริงอัลกุรอานนั้น คือพระดำรัสที่จำแนก (ระหว่างความจริงกลับความเท็จ)

[86.14] และอัลกุรอานนั้นมิใช่เรื่องไร้สาระ

[86.15] แท้จริงพวกเขากำลังวางแผนการณ์กันอยู่

[86.16] และข้าก็วางแผนการณ์อยู่

[86.17] ดังนั้น เจ้า (มุฮัมมัด) จงผ่อนปรนให้บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาเถิด ข้าก็จะผ่อนปรนให้แก่พวกเขาระยะหนึ่ง

87. ซูเราะห์อัลอะอ์ลา

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[87.1] จงแซ่ซ้องสดุดี พระนามแห่งพระเจ้าของเจ้า ผู้ทรงสูงสุดยิ่ง

[87.2] ผู้ทรงสร้างแล้วทรงทำให้สมบูรณ์

[87.3] และผู้ทรงกำหนดสภาวะแล้วทรงชี้แนะทาง

[87.4] และผู้ทรงนำทุ่งหญ้าออกมา (ให้งอกเงยเป็นอาหารของปศุสัตว์)

[87.5] แล้วทรงทำให้มันซังแห้งสีคล้ำมอซอ

[87.6] เราจะสอนให้เจ้าอ่าน แล้วเจ้าจะไม่ลืม

[87.7] เว้นแต่สิ่งที่อัลลอฮ์ทรงประสงค์ แท้จริงพระองค์ทรงรอบรู้สิ่งที่เปิดเผยและสิ่งที่ซ่อนเร้น

[87.8] และเราจะทำให้เป็นการง่ายดายแก่ เจ้าซึ่งบัญญัติศาสนาอันง่ายดาย

[87.9] ดังนั้นจงตักเตือนกันเถิด เพราะการตักเตือนกันนั้นจะยังคุณประโยชน์

[87.10] ผู้ที่หวั่นกลัวจะได้รำลึก

[87.11] และผู้ที่ชั่วช้ายิ่งจะหลีกเลี่ยงการตักเตือนนั้น

[87.12] ซึ่งเขาจะเข้าไปเผาไหม้ในไฟกองใหญ่

[87.13] แล้วเขาจะไม่ตายในนั้นและจะไม่เป็นด้วย

[87.14] แน่นอนผู้ที่ขัดเกลาตนเอง ย่อมบรรลุความสำเร็จ

[87.15] และเขารำลึกถึงพระนามแห่งพระเจ้าของเขา แล้วเขาทำละหมาด

[87.16] หามิได้ แต่พวกเจ้าเลือกเอาการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ต่างหาก

[87.17] ทั้ง ๆ ที่ปรโลกนั้นดีกว่าและจีรังกว่า

[87.18] แท้จริง (ข้อตักเตือนสติ) นี้มีอยู่ในคัมภีร์ก่อน ๆ มาแล้ว

[87.19] คือคัมภีร์ของอิบรอฮีมและมูซา

88. ซูเราะห์อัลฆอซิยะฮ์

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[88.1] ข่าวคราวของการครอบงำ (แห่งความรุนแรง) ได้มายังเจ้าแล้วมิใช่หรือ

[88.2] ในวันนั้นมีหลายใบหน้าที่ต่ำต้อย

[88.3] ใบหน้าที่ทำงานหนัก ระกำใจ

[88.4] เข้าไปเผาไหม้ในไฟอันร้อนแรง

[88.5] จะถูกให้ดื่มจากน้ำพุที่ร้อนจัด

[88.6] ไม่มีอาหารอื่นนอกจากต้นหนามแห้ง

[88.7] มันจะไม่ทำให้อ้วน และไม่ทำให้หายหิว

[88.8] ในวันนั้นมีหลายใบหน้าที่เบิกบาน

[88.9] พึงพอใจเพราะการกระทำของพวกเขา

[88.10] อยู่ในสวนสวรรค์อันสูงตระหง่าน

[88.11] จะไม่ได้ยินเรื่องไร้สาระในนั้น

[88.12] ในนั้นมีตาน้ำไหลริน

[88.13] ในนั้นมีเตียงที่ถูกยกไว้สูงเด่น

[88.14] และมีแก้วน้ำถูกวางไว้

[88.15] และมีหมอนอิงถูกเรียงไว้เป็นแถว

[88.16] และมีพรมอย่างดีเลิศถูกปูไว้

[88.17] พวกเขาไม่พิจารณาดูอูฐดอกหรือว่า มันถูกบังเกิดมาอย่างไร

[88.18] และยังท้องฟ้าบ้างหรือว่ามันถูกยกให้สูงขึ้นอย่างไร

[88.19] และยังภูเขาบ้างหรือว่า มันถูกปักตั้งไว้อย่างไร

[88.20] และยังแผ่นดินบ้างหรือว่ามันถูกแผ่ลาดไว้อย่างไร

[88.21] ดังนั้นจงตักเตือนเถิด เพราะแท้จริงเจ้าเป็นเพียงผู้ตักเตือนเท่านั้น

[88.22] เจ้ามิใช่ผู้มีอำนาจเหนือพวกเขา

[88.23] นอกจากผู้ที่ผินหลังให้และปฏิเสธศรัทธาเท่านั้น

[88.24] อัลลอฮ์จะทรงลงโทษเขาซึ่งการลงโทษอันมหันต์

[88.25] แท้จริง ยังเราเท่านั้นคือการกลับมาของพวกเขา

[88.26] แล้วก็แท้จริง หน้าที่ของเรานั้นคือ การชำระพวกเขา

89. ซูเราะห์อัลฟัจญร์

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[89.1] ขอสาบานด้วยยามรุ่งอรุณ

[89.2] และด้วยค่ำคืนทั้งสิบ

[89.3] และด้วยสิ่งที่เป็น คู่ และที่เป็นคี่

[89.4] และด้วยเวลากลางคืนเมื่อมันโคจรไป

[89.5] ในดังกล่าวนั้นเป็นการสาบาน สำหรับผู้ที่มีปัญญามิใช่หรือ

[89.6] เจ้าไม่เห็นดอกหรือว่า พระเจ้าของเจ้ากระทำต่อพวกอ๊าดอย่างไร

[89.7] (แห่ง) อิร็อม พวกมีเสาหินสูงตะหง่าน

[89.8] ซึ่งเยี่ยงนั้นมิได้ถูกสร้างตามหัวเมืองต่าง ๆ

[89.9] และพวกซะมูดผู้สกัดหิน ณ หุบเขา

[89.10] และฟิรเอาน์เจ้าแห่งตรึงเสาเต๊นท์

[89.11] บรรดาผู้ละเมิดเหล่านั้นตามหัวเมืองต่าง ๆ

[89.12] แล้วก่อความเสียหายอย่างมากมายในหัวเมืองเหล่านั้น

[89.13] ดังนั้นพระเจ้าของเจ้าจึงกระหน่ำการลงโทษนานาชนิดบนพวกเขา

[89.14] แท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้นทรงเฝ้าดูอย่างแน่นอน

[89.15] ส่วนมนุษย์นั้น เมื่อพระเจ้าของเขาทรงทดสอบเขา โดยทรงให้เกียรติเขาและทรงโปรดปรานเขา เขาก็จะกล่าวว่าพระเจ้าของฉันทรงยกย่องฉัน

[89.16] แต่ครั้งเมื่อพระองค์ทรงทดสอบเขาทรงให้การครองชีพของเขาเป็นที่คับแคบแก่เขา เขาก็จะกล่าวว่า พระเจ้าของฉันทรงเหยียดหยามฉัน

[89.17] มิใช่เช่นนั้นดอก แต่ว่าพวกเจ้ามิได้ให้เกียรติแก่เด็กกำพร้าต่างหาก

[89.18] และพวกเจ้ามิได้ส่งเสริมกันในการให้อาหารแก่คนยากจนขัดสน

[89.19] และพวกเจ้ากินมรดกกันอย่างหมดเกลี้ยง

[89.20] และพวกเจ้ารักสมบัติกันอย่างมากมาย

[89.21] หามิได้ เมื่อแผ่นดินถูกทำให้สั่นสะเทือนเป็นผุยผง

[89.22] และพระเจ้าของเจ้าเสด็จมาพร้อมทั้งมลาอิกะฮ์ด้วยเป็นแถว ๆ

[89.23] และวันนั้นนรกญะฮันนัมจะถูกนำมาให้ปรากฏ ในวันนั้นมนุษย์จะรำลึกขึ้นมาได้ แต่การรำลึกนั้นจะมีผลแก่เขาได้อย่างไร

[89.24] เขาจะกล่าวว่า โอ้ถ้าฉันได้ทำความดีไว้ล่วงหน้าสำหรับชีวิตของฉัน

[89.25] แล้วในวันนั้นไม่มีผู้ใดลงโทษเช่น การลงโทษของพระองค์

[89.26] และไม่มีผู้ใดผูกมัด เช่นการผูกมัดของพระองค์

[89.27] โอ้ชีวิตที่สงบแน่นเอ๋ย

[89.28] จงกลับมายังพระเจ้าของเจ้าด้วยความยินดีและเป็นที่ปิติเถิด

[89.29] แล้วจงเข้ามาอยู่ในหมู่ปวงบ่าวของข้าเถิด

[89.30] และจงเข้ามาอยู่ในสวนสวรรค์ของข้าเถิด

90. ซูเราะห์อัลบะลัด

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[90.1] ขอสาบานด้วยเมืองนี้

[90.2] และเจ้านั้นเป็นผู้อาศัยอยู่ในเมืองนี้

[90.3] และขอสาบานด้วยผู้บังเกิดและผู้ถือกำเนิด

[90.4] โดยแน่นอนเราได้บังเกิดมนุษย์มาเพื่อเผชิญความยากลำบาก

[90.5] เขาคิดว่าไม่มีผู้ใดจะมีความสามารถเหนือเขากระนั้นหรือ

[90.6] เขาจึงกล่าวว่า ฉันได้ผลาญทรัพย์สมบัติมามากมายแล้ว

[90.7] เขาคิดว่าไม่มีผู้ใดเห็นเขากระนั้นหรือ

[90.8] เรามิได้ทำดวงตาทั้งสองข้างให้แก่เขาดอกหรือ

[90.9] และลิ้นและริมฝีปากทั้งสองด้วย

[90.10] และเราได้ชี้แนะทางแห่งความดี และความชั่วแก่เขาแล้ว

[90.11] กระนั้นก็ดีเขาก็ยังไม่พากเพียรบนทางลำบาก

[90.12] และอันใดเล่าที่จะทำให้เจ้ารู้ว่าทางลำบากนั้นคืออะไร

[90.13] คือการปล่อยทาส

[90.14] หรือการให้อาหารในวันยากลำบากแห่งความหิวโหย

[90.15] แก่เด็กกำพร้าที่เป็นญาติใกล้ชิด

[90.16] หรือคนยากจนขัดสนที่มอมอยู่กับฝุ่นดิน

[90.17] แล้วเขาได้อยู่ในหมู่ผู้ศรัทธา และตักเตือนกันให้มีความอดทน และตักเตือนกันให้มีความเมตตา

[90.18] ชนเหล่านี้คือพวกฝ่ายขวา

[90.19] ส่วนบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาต่อสัญญาณต่าง ๆ ของเรา พวกเขาคือพวกฝ่ายซ้าย

[90.20] บนพวกเขานั้นมีไฟนรกครอบคลุมอยู่อย่างมิดชิด

91. ซูเราะห์อัชชัมซฺ

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[91.1] ขอสาบานด้วยดวงอาทิตย์ และแสงสว่างของมัน

[91.2] และด้วยดวงจันทร์ เมื่อโคจรตามหลังมัน

[91.3] และด้วยเวลากลางวันเมื่อประกายแสงมัน (จากดวงอาทิตย์)

[91.4] และด้วยเวลากลางคืนเมื่อปกคลุมมัน

[91.5] และด้วยชั้นฟ้า และที่พระองค์ทรงสร้างมัน

[91.6] และด้วยแผ่นดิน และที่พระองค์ทรงแผ่มัน

[91.7] และด้วยชีวิต และที่พระองค์ทรงทำให้มันสมบูรณ์

[91.8] แล้วพระองค์ทรงดลใจมันให้รู้ทางชั่วของมันและทางสำรวมของมัน

[91.9] แน่นอนผู้ขัดเกลาชีวิตย่อมได้รับความสำเร็จ

[91.10] และแน่นอนผู้หมกมุ่นมัน (ด้วยการทำชั่ว) ย่อมล้มเหลว

[91.11] พวกซะมูดได้ปฏิเสธด้วยการละเมิดขอบเขตของพวกเขา

[91.12] เมื่อคนเลวทรามที่สุดของพวกเขาได้รีบรุดไป (ฆ่าอูฐตัวเมีย)

[91.13] แล้วร่อซู้ลของอัลลอฮ์ จึงกล่าวแก่พวกเขาว่า (อย่าทำร้าย) อูฐของอัลลอฮ์ และ (อย่าขัดขวาง) การดื่มน้ำของมัน

[91.14] แต่พวกเขาก็ไม่เชื่อนบีแล้วพวกเขาก็ได้ฆ่ามัน ดังนั้นพระเจ้าของพวกเขาจึงได้ทำลายล้างพวกเขาเนื่องจากเพราะความผิดของพวกเขา แล้วพระองค์ทรงลงโทษพวกเขาอย่างถ้วนหน้ากัน

[91.15] และพระองค์มิทรงหวาดหวั่นต่อปั้นปลายพวกมัน

92. ซูเราะห์อัลลัยล์

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[92.1] ขอสาบานด้วยเวลากลางคืน เมื่อมันปกคลุม

[92.2] และด้วยเวลากลางวันเมื่อมันประกายแสง

[92.3] และด้วยผู้ที่ทรงบังเกิดเพศชาย และเพศหญิง

[92.4] แท้จริงการงานของพวกเจ้านั้นย่อมแตกต่างกันอย่างแน่นอน

[92.5] ส่วนผู้ที่บริจาคและยำเกรง (อัลลอฮ์)

[92.6] และเชื่อมั่นในสิ่งที่ดี

[92.7] เราก็จะให้เขาได้รับความสะดวกอย่างง่ายดาย

[92.8] และส่วนผู้ที่ตระหนี่ และถือว่ามีพอเพียงแล้ว

[92.9] และปฏิเสธสิ่งที่ดีงาม

[92.10] เราก็จะให้เขาได้รับความลำบากอย่างง่ายดาย

[92.11] และทรัพย์สมบัติของเขาจะไม่อำนวยประโยชน์แก่เขาได้ เมื่อเขาตกไปในเหวนรก

[92.12] แท้จริงหน้าที่ของเรานั้นคือให้การชี้แนะทาง

[92.13] และแท้จริงปรโลกและโลกนี้เป็นของเรา

[92.14] ดังนั้นข้าขอเตือนพวกเจ้าถึงไฟที่ลุกโชน

[92.15] ไม่มีผู้ใดจะเข้าไปในเผาไหม้ในมัน นอกจากคนเลวทรามที่สุด

[92.16] คือผู้ที่ปฏิเสธและผินหลังให้

[92.17] และส่วนผู้ที่ยำเกรงยิ่งนั้นจะถูกปลีกตัวให้ห่างไกลจากมัน

[92.18] ซึ่งเขาบริจาคทรัพย์สินของเขาเพื่อขัดเกลาตนเอง

[92.19] และที่เขานั้นไม่มีบุญคุณแก่ผู้ใดที่บุญคุณนั้นจะถูกตอบแทน

[92.20] นอกจากว่าเพื่อแสวงความโปรดปรานจากพระเจ้าของเขาผู้ทรงสูงส่งเท่านั้น

[92.21] และเขาก็จะพึงพอใจ

93. ซูเราะห์อัฎฎุฮา

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[93.1] ขอสาบานด้วยเวลาสาย

[93.2] และด้วยเวลากลางคืนเมื่อมันมืด และสงัดเงียบ

[93.3] พระเจ้าของเจ้ามิได้ทรงทอดทิ้งเจ้า และมิได้ทรงโกรธเคืองเจ้า

[93.4] และแน่นอนเบื้องปลายเป็นการดียิ่งแก่เจ้ากว่าเบื้องต้น

[93.5] และความแน่นอนพระเจ้าของเจ้าจะให้แก่เจ้าจนกว่าจะพอใจ

[93.6] พระองค์มิได้ทรงพบเจ้าเป็นกำพร้าแล้วทรงให้ที่พึ่งดอกหรือ

[93.7] และทรงพบเจ้าระเหเร่ร่อน แล้วก็ทรงชี้แนะทาง (แก่เจ้า) ดอกหรือ

[93.8] และทรงพบเจ้าเป็นผู้ขัดสน แล้วให้มั่งคั่ง (แก่) เจ้าดอกหรือ

[93.9] ดังนั้นส่วนเด็กกำพร้าเจ้าอย่าข่มขี่

[93.10] และส่วนผู้เอ่ยขอนั้น เจ้าอย่าตวาดขับไล่

[93.11] และส่วนความโปรดปรานแห่งพระเจ้าของเจ้านั้น เจ้าจงแสดงออก

94. ซูเราะห์อัลอินซิรอฮ์

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[94.1] เรามิได้เปิดหัวอกของเจ้าแก่เจ้าดอกหรือ

[94.2] และเราได้ปลดเปลื้องภาระหนักของเจ้าออกจากเจ้าแล้ว

[94.3] ซึ่งเป็นภาระหนักอึ้งบนหลังของเจ้า

[94.4] และเราได้ยกย่องให้แก่เจ้าแล้ว ซึ่งการกล่าวถึงเจ้า

[94.5] ฉะนั้นแท้จริงหลังจากความยากลำบากก็จะมีความง่าย

[94.6] แท้จริงหลังจากความยากลำบากก็จะมีความง่าย

[94.7] ดังนั้นเมื่อเจ้าเสร็จสิ้น (จากงานหนึ่งแล้ว) ก็จงลำบากต่อไป

[94.8] และยังพระเจ้าของเจ้าเท่านั้นก็จงมุ่งปรารถนาเถิด

95. ซูเราะห์อัตตีน

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[95.1] ขอสาบานด้วยต้นมะเดื่อ และต้นมะกอก

[95.2] และด้วยภูเขาฎูรซีนาย

[95.3] และด้วยเมืองนี้ที่ปลอดภัย

[95.4] โดยแน่นอนเราได้บังเกิดมนุษย์มาในรูปแบบที่สวยงามยิ่ง

[95.5] แล้วเราได้ให้เขากลับสู่สภาพที่ตกต่ำยิ่ง

[95.6] นอกจากบรรดาผู้ศรัทธาและประกอบสิ่งดีงามทั้งหลาย โดยที่สำหรับพวกเขาจะได้รับรางวัลอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

[95.7] ดังนั้น อะไรเล่าเขาจึงปฏิเสธเจ้า หลังจากนี้เกี่ยวกับการตอบแทน

[95.8] มิใช่อัลลอฮ์ดอกหรือ เป็นผู้ตัดสินที่ดีเยี่ยมในหมู่ผู้ตัดสินทั้งหลาย

96. ซูเราะห์อัลอะลัก

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[96.1] จงอ่าน ด้วยพระนามแห่งพระเจ้าของเจ้าผู้ทรงบังเกิด

[96.2] ทรงบังเกิดมนุษย์จากก้อนเลือด

[96.3] จงอ่านเถิด และพระเจ้าของเจ้านั้นผู้ทรงใจบุญยิ่ง

[96.4] ผู้ทรงสอนการใช้ปากกา

[96.5] ผู้ทรงสอนมนุษย์ในสิ่งที่เขาไม่รู้

[96.6] มิใช่เช่นนั้นแท้จริงมนุษย์นั้น ย่อมจะละเมิดขอบเขต

[96.7] เนื่องเพราะเขาคิดว่าเขาพอเพียงแล้ว

[96.8] แท้จริงยังพระเจ้าของเจ้าเท่านั้นคือ การกลับไป

[96.9] เจ้าเห็นแล้วมิใช่หรือ ผู้ที่ขัดขวาง

[96.10] บ่าวคนหนึ่ง เมื่อเขากำลังละหมาด

[96.11] เจ้าคิดบ้างไหมว่า หากบ่าวผู้นั้นอยู่บนแนวทางที่ถูกต้อง

[96.12] หรือใช้ให้ผู้คนมีความยำเกรง

[96.13] เจ้าคิดบ้างไหมว่า หากเขาปฏิเสธ และผินหลังให้

[96.14] เขาไม่รู้ดอกหรือว่า แท้จริงอัลลอฮ์ นั้นทรงเห็น

[96.15] มิใช่เช่นนั้น ถ้าเขายังไม่หยุดยั้ง เราจะจิกเขาที่ขม่อมอย่างแน่นอน

[96.16] ขม่อมที่โกหกที่ประพฤติชั่ว

[96.17] แล้วให้เขาเรียกที่ประชุมของเขา

[96.18] เราก็จะเรียกผู้คุมนรก

[96.19] มิใช่เช่นนั้น เจ้าอย่าได้เชื่อฟังมัน แต่จงสุญูด และเข้า

97. ซูเราะห์อัลก็อดร

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[97.1] แท้จริงเราได้ประทานอัลกุรอานลงมาในคืนอัลก็อดร์

[97.2] และอะไรเล่าจะทำให้เจ้ารู้ได้ว่าคืนอัลก็อดร์นั้นคืออะไร

[97.3] คืนอัลก็อดร์นั้นดียิ่งกว่าหนึ่งพันเดือน

[97.4] บรรดามลาอิกะฮ์และอัลรูฮ์ (ญิบรีล) จะลงมาในคืนนั้น โดยอนุมัติแห่งพระเจ้าของพวกเขาเนื่องจากกิจการทุกสิ่ง

[97.5] คืนนั้นมีความศานติจนกระทั่งรุ่งอรุณ

98. ซูเราะห์อัลบัยยินะฮ์

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[98.1] บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาในหมู่อะฮ์ลุลกิตาบและพวกบูชาเจว็ดนั้นจะไม่พ้นจาก (หลักศรัทธาของพวกเขา) จนกว่าจะได้มีหลักฐานอันชัดแจ้งมายังพวกเขา

[98.2] คือร่อซู้ลคนหนึ่งจากอัลลอฮ์เพื่ออ่านคัมภีร์อันบริสุทธิ์

[98.3] ในคัมภีร์นั้นมีบัญญัติอันเที่ยงตรง

[98.4] และบรรดาผู้ที่ได้รับคัมภีร์ (อะฮ์ลุลกิตาบ) นั้น มิได้แตกแยกกัน เว้นแต่หลังจากที่ได้มีหลักฐานอันชัดแจ้งมายังพวกเขาแล้ว

[98.5] และพวกเขามิได้ถูกบัญชาให้กระทำอื่นใดนอกจากเพื่อเคารพภักดีต่ออัลลอฮ์ เป็นผู้มีเจตนาบริสุทธิ์ในการภักดีต่อพระองค์ เป็นผู้อยู่ในแนวทางที่เที่ยงตรงและดำรงการละหมาด และจ่ายซะกาต และนั่นแหละคือศาสนาอันเที่ยงธรรม

[98.6] แท้จริงบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาในหมู่อะฮ์ลุลกิตาบและบูชาเจว็ดนั้นจะอยู่ในนรกญะฮันนัม พวกเขาเป็นผู้พำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล ชนเหล่านั้นพวกเขาเป็นมนุษย์ที่ชั่วช้ายิ่ง

[98.7] แท้จริง บรรดาผู้ศรัทธาและประกอบความดีทั้งหลาย ชนเหล่านั้น พวกเขาเป็นมนุษย์ที่ดียิ่ง

[98.8] การตอบแทนของพวกเขา ณ ที่พระเจ้าของพวกเขาคือสวนสวรรค์หลากหลายอันสถาพร ณ เบื้องล่างของมันมีลำน้ำหลายสายไหลผ่าน พวกเขาเป็นผู้พำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล อัลลอฮ์ทรงปิติต่อพวกเขา และพวกเขาก็ยินดีในพระองค์ นั่นคือสำหรับผู้ที่กลัวเกรงพระเจ้าของพวกเขา

99. ซูเราะห์อัลซัลซะละฮ์

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[99.1] เมื่อแผ่นดินถูกให้ไหวอย่างสั่นสะท้านของมัน

[99.2] และเมื่อแผ่นดินได้ระบายของหนักของมันออกมา

[99.3] และมนุษย์จะกล่าวว่า เกิดอะไรขึ้นแก่มันเล่า

[99.4] ในวันนั้นมันจะบอกข่าวคราวของมัน

[99.5] ว่าแท้จริงพระเจ้าได้มีบัญชาแก่มัน

[99.6] ในวันนั้นมนุษย์จะกระจายออกมาเป็นหมู่ ๆ เพื่อพวกเขาจะถูกให้เห็นผลงานของพวกเขา

[99.7] ดังนั้นผู้ใดกระทำความดีหนักเท่าละอองธุลี เขาก็จะเห็นมัน

[99.8] ส่วนผู้ใดกระทำความชั่วหนักเท่าละอองธุลี เขาก็จะเห็นมัน

100. ซูเราะห์อัลอาดิยาต

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[100.1] ขอสาบานด้วยม้าที่วิ่งหอบฮัก ๆ

[100.2] แล้วด้วยม้าที่กลีบเท้าของมันตีกับหินจนเกิดประกายไฟ

[100.3] แล้วด้วยม้าที่จู่โจมศัตรูในยามเช้า

[100.4] แล้วมันได้ทำให้ฝุ่นตลบฟุ้งในยามนั้น

[100.5] แล้วมันได้บุกเข้าไปท่ามกลางหมู่ศัตรูในยามนั้น

[100.6] แท้จริงมนุษย์เป็นผู้เนรคุณต่อพระเจ้าของเขา

[100.7] และแท้จริงเขาได้เป็นพยานต่อการนั้นอย่างแน่นอน

[100.8] และแท้จริงเขามีความหวงแหน เพราะรักในทรัพย์สมบัติ

[100.9] เขาไม่รู้ดอกหรือว่า เมื่อสิ่งที่อยู่ในหลุมฝังศพถูกให้ฟื้นขึ้นมา

[100.10] และสิ่งที่อยู่ในหัวอกถูกเผยออก

[100.11] แท้จริงพระเจ้าของพวกเขาในวันนั้น ทรงตระหนักในพวกเขาอย่างแน่นอน

101. ซูเราะห์อัลกอริอะฮ์

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[101.1] อัลกอริอะฮ์

[101.2] อัลกอริอะฮ์นั้นคืออะไร

[101.3] และอะไรที่ทำให้เจ้าได้รู้ว่าอัลกอริอะฮ์ นั้นคืออะไร

[101.4] วันที่มนุษย์จะเป็นเช่นแมลงเม่าที่กระจายว่อน

[101.5] และบรรดาภูเขาจะเป็นเช่นขนสัตว์ที่ปลิวว่อน

[101.6] ส่วนผู้ที่ตราชูของเขาหนัก

[101.7] เขาก็จะอยู่ในการมีชีวิตที่ผาสุก

[101.8] และส่วนผู้ที่ตราชูของเขาเบา

[101.9] ที่พำนักของเขาก็คือเหวลึก (ฮาวิยะฮ์)

[101.10] และอะไรเล่าที่ทำให้เจ้ารู้ได้ว่าเหวลึกคืออะไร

[101.11] คือไฟอันร้อนแรง

102. ซูเราะห์อัตตะกาซุร

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[102.1] การสะสมทรัพย์สมบัติเพื่ออวดอ้างได้ทำให้พวกเจ้า เพลิดเพลิน

[102.2] จนกระทั่งพวกเจ้าได้เข้าไปเยือนหลุมฝังศพ

[102.3] เปล่าเลย พวกเจ้าจะได้รู้

[102.4] แล้วก็เปล่าเลย พวกเจ้าจะได้รู้

[102.5] มิใช่เช่นนั้น ถ้าพวกเจ้าได้รู้อย่างแท้จริง

[102.6] แล้วแน่นอน พวกเจ้าจะเห็นไฟที่ลุกโชน

[102.7] แล้วแน่นอนพวกเจ้าจะได้เห็นมันด้วยสายตาที่แน่ชัด

[102.8] แล้วในวันนั้นพวกเจ้าจะถูกสอบถามเกี่ยวกับความโปรดปราน ที่ได้รับ (ในโลกดุนยา)

103. ซูเราะห์อัลอัศร์

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[103.1] ขอสาบานด้วยกาลเวลา

[103.2] แท้จริง มนุษย์นั้น อยู่ในการขาดทุน

[103.3] นอกจากบรรดาผู้ศรัทธา และกระทำความดีทั้งหลาย และตักเตือนกันและกันในสิ่งที่เป็นสัจธรรม และตักเตือนกันและกัน ให้มีความอดทน

104. ซูเราะห์อัลฮุมะซะฮ์

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[104.1] ความหายนะจงประสบแด่ทุกผู้นินทา และผู้ใส่ร้ายผู้อื่น

[104.2] ซึ่งเขาสะสมทรัพย์สมบัติ และหมั่นนับมันอยู่เสมอ

[104.3] โดยคิดว่าทรัพย์สมบัติของเขานั้นจะทำให้เขาอยู่ได้ตลอดไป

[104.4] มิใช่เช่นนั้น แน่นอนเขาจะถูกโยนลงไปในไฟนรก (อัลฮุเฏาะมะฮ์)

[104.5] และอะไรเล่าที่ทำให้เจ้ารู้ได้ว่า ไฟนรก (อัลฮุเฏาะมะฮ์) นั้นคืออะไร

[104.6] คือไฟของอัลลอฮ์ที่ถูกจุดให้ลุกโชน

[104.7] ซึ่งมันจะลุกไหม้เข้าไปในหัวใจ

[104.8] แท้จริง มันจะลุกไหม้คลุมบนพวกเขาอย่างมิดชิด

[104.9] อยู่ในสภาพของเสาสูงชะลูด

105. ซูเราะห์อัลฟีล

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[105.1] เจ้าไม่เห็นดอกหรือว่า พระเจ้าของเจ้าได้กระทำกับพวก เจ้าของช้างอย่างไร

[105.2] พระองค์มิได้ทรงทำให้แผนการณ์ของพวกเขาสูญสิ้นดอก หรือ

[105.3] และได้ทรงส่งนกเป็นฝูงๆ ลงมาบนพวกเขา

[105.4] มันได้ขว้างพวกเขาด้วยหินที่ทำด้วยดินแข็ง

[105.5] แล้วพระองค์ทรงทำให้พวกเขาเป็นเช่นใบไม้ที่ถูก (สัตว์) กิน

106. ซูเราะห์อัลกุรอยซ์

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[106.1] เพื่อให้ความคุ้นเคยแก่ชาวกุเรช

[106.2] เพื่อให้ความคุ้นเคยแก่พวกเขา ในการเดินทางในฤดูหนาว (ไปเยเมน) และฤดูร้อน (ไปชาม)

[106.3] ดังนั้น จงให้พวกเขาเคารพภักดีพระเจ้า แห่งบ้านหลังนี้เถิด (คืออัลกะอฺบะฮ์)

[106.4] ผู้ทรงให้อาหารแก่พวกเขาให้พ้นจากความหิว และทรงให้ความปลอดภัยแก่พวกเขา ให้พ้นจากความหวาดกลัว

107. ซูเราะห์อัลมาอูน

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[107.1] เจ้าเห็นแล้วมิใช่หรือ ผู้ที่ปฏิเสธการตอบแทน (ในปรโลก)

[107.2] นั่นก็คือผู้ที่ขับไล่เด็กกำพร้า

[107.3] และไม่สนับสนุนในการให้อาหารแก่ผู้ขัดสน

[107.4] ดังนั้น ความหายนะจงมีแด่บรรดาผู้ทำละหมาด

[107.5] ผู้ที่พวกเขาละเลยต่อการละหมาดของพวกเขา

[107.6] ผู้ที่พวกเขาโอ้อวดกัน

[107.7] และพวกเขาหวงแหนเครื่องใช้เล็กๆ น้อย (แก่เพื่อนบ้าน)

108. ซูเราะห์อัลเกาซัร

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[108.1] แท้จริงเราได้ประทานอัลเกาซัรแก่เจ้าแล้ว

[108.2] ดังนั้นเจ้าจงละหมาดเพื่อพระเจ้าของเจ้า และจงเชือดสัตว์พลี

[108.3] แท้จริงศัตรูของเจ้านั้นเขาเป็นผู้ถูกตัดขาด

109. ซูเราะห์อัลกาฟิรูน

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[109.1] จงกล่าวเถิดมุฮัมมัดว่า โอ้บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาเอ๋ย

[109.2] ฉันจะไม่เคารพภักดีสิ่งที่พวกท่านเคารพภักดีอยู่

[109.3] และพวกท่านก็ไม่ใช่เป็นผู้เคารพภักดีพระเจ้าที่ฉันเคารพภักดี

[109.4] และฉันก็มิใช่เป็นผู้เคารพภักดีสิ่งที่พวกท่านเคารพภักดี

[109.5] และพวกท่านก็มิใช่เป็นผู้เคารพภักดีพระเจ้าที่ฉันเคารพภักดี

[109.6] สำหรับพวกท่านก็คือศาสนาของพวกท่าน และสำหรับฉันก็คือศาสนาของฉัน

110. ซูเราะห์อัลนัศร์

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[110.1] เมื่อความช่วยเหลือของอัลลอฮ์ และการพิชิตได้มาถึงแล้ว

[110.2] และเจ้าได้เห็นประชาชนเข้าในศาสนาของอัลลอฮ์เป็นหมู่ๆ

[110.3] ดังนั้นจงแซ่ซ้องสดุดีด้วยการสรรเสริญพระเจ้าของเจ้า และจงขออภัยโทษต่อพระองค์เถิด แท้จริงพระองค์นั้นเป็นผู้ทรงอภัยโทษเสมอ

111. ซูเราะห์อัลมะซัด

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[111.1] มือทั้งสองของอะบีละฮับจงพินาศ และเขาก็พินาศแล้ว

[111.2] ทรัพย์สมบัติของเขา และสิ่งที่เขาได้ขวนขวายเอาไว้นั้นมิได้อำนวยประโยชน์แก่เขาเลย

[111.3] เขาจะเข้าไปเผาไหม้ในนรกที่มีไฟลุกโชน

[111.4] ทั้งภริยาของเขาด้วย นางเป็นผู้แบกฟืน

[111.5] ที่คอของนางมีเชือกถักด้วยใยอินทผลัม

112. ซูเราะห์อัลอิคลาส

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[112.1] จงล่าวเถิดมุฮัมมัด พระองค์คืออัลลอฮ์ผู้ทรงเอกกะ

[112.2] อัลลอฮ์นั้นทรงเป็นที่พึ่ง

[112.3] พระองค์ไม่ประสูติ และไม่ทรงถูกประสูติ

[112.4] และไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนพระองค์

113. ซูเราะห์อัลฟะลัก

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[113.1] จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด ข้าพระองค์ ขอความคุ้มครองต่อพระเจ้าแห่งรุ่งอรุณ

[113.2] ให้พ้นจากความชั่วร้าย ที่พระองค์ได้ทรงบันดาลขึ้น

[113.3] และจากความชั่วร้าย แห่งความมืดของกาลเวลากลางคืน เมื่อมันแผ่คลุม

[113.4] และจากความชั่วร้าย ของบรรดาผู้เสกเป่าในปมเงื่อน

[113.5] และจากความชั่วร้าย ของผู้อิจฉาเมื่อเขาอิจฉา

114. ซูเราะห์อันนาส

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[114.1] จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด ข้าพระองค์ขอความคุ้มครอง ต่อพระเจ้าแห่งมนุษยชาติ

[114.2] พระราชาแห่งมนุษยชาติ

[114.3] พระเป็นเจ้าแห่งมนุษยชาติ

[114.4] ให้พ้นจากความชั่วร้าย ของผู้กระซิบกระซาบที่หลอกล่อ

[114.5] ที่กระซิบกระซาบในหัวอกของมนุษย์

[114.6] จากหมู่ญินและมนุษย์

صَدَقَ اللهُ الْعَظِيْمِ
เศาะดะ กัลลอ ฮุล อะซีม

อัลลอฮ์คือผู้ยิ่งใหญ่ที่แท้จริง