อัลกุรอานญุซอ์ที่ 29

ญุซอ์ที่ 29

67. ซูเราะห์อัลมุลกฺ

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[67.1] ความเจริญสุขจงมีแด่พระผู้ซึ่งอำนาจอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ และพระองค์คือผู้ทรงอานุภาพเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง

[67.2] พระผู้ทรงให้มีความตายและให้มีความเป็น เพื่อจะทดสอบพวกเจ้าว่า ผู้ใดบ้างในหมู่พวกเจ้าที่มีผลงานดียิ่ง และพระองค์เป็นผู้ทรงอำนาจ ผู้ทรงให้อภัยเสมอ

[67.3] พระผู้ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งเจ็ดเป็นชั้น ๆ เจ้าจะไม่เห็นแต่อย่างใดในความไม่ได้สัดส่วนในการสร้างของพระผู้ทรงกรุณาปรานี ดังนั้นเจ้าจงหันกลับมามองดูซิ เจ้าเห็นรอยร้าวหรือช่องโหว่บ้างไหม ?

[67.4] แล้วจงหันกลับมามองอีกเป็นครั้งที่สอง สายตานั้นก็จะกลับมายังเจ้าด้วยการยอมจำนนและในสภาพที่ละเหี่ย

[67.5] และโดยแน่นอนเราได้ประดับท้องฟ้าของโลกนี้ด้วยดวงดาวเป็นแสงประทีป และเราได้ทำให้มันเป็นอาวุธไล่ชัยตอน และเราได้เตรียมการลงโทษด้วยไฟอันร้อนแรงสำหรับพวกมัน

[67.6] และสำหรับบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาต่อพระเจ้าของพวกเขานั้น คือการลงโทษแห่งนรกญะฮันนัม และมันเป็นทางกลับที่ชั่วช้ายิ่ง

[67.7] เมื่อพวกเขาถูกโยนลงไปในนรกพวกเขาจะได้ยินเสียงของมันครวญครางขณะที่มันกำลังกเดือนพล่าน

[67.8] มันแทบจะระเบิดออกไปเพราะความเคียดแค้น ทุกครั้งที่พวกหนึ่งถูกโยนลงไปในมัน ยามเฝ้านรกจะถามพวกเขาว่า มิได้มีผู้ตักเตือนมายังพวกเจ้าดอกหรือ

[67.9] พวกเขากล่าวว่า มี ได้มีผู้ตักเตือนมายังเรา แต่พวกเราได้ปฏิเสธ และเรากล่าวอีกว่า อัลลอฮ์มิได้ทรงประทานสิ่งใดลงมาพวกท่านต่างหากที่อยู่ในการหลงผิดอย่างมาก

[67.10] และพวกเขากล่าวอีกว่า หากพวกเราฟังและใช้สติปัญญาใคร่ครวญ พวกเราก็จะมิได้มาอยู่เป็นชาวนรกอย่างนี้ดอก

[67.11] พวกเขายอมสารภาพในความผิดของพวกเขา แต่มันห่างไกลไปเสียแล้วสำหรับชาวนรก

[67.12] แท้จริงบรรดาผู้ยำเกรงต่อพระเจ้าของพวกเขาโดยทางลับ สำหรับพวกเขาจะได้รับการอภัยโทษและรางวัลอันใหญ่หลวง

[67.13] และพวกเจ้าจงปิดบังคำพูดของพวกเจ้าหรือเปิดเผยมันก็ตาม แท้จริงพระองค์ทรงรอบรู้สิ่งที่อยู่ในทรวงอก

[67.14] พระผู้ทรงสร้างจะมิทรงรอบรู้ดอกหรือ ? พระองค์คือผู้ทรงรอบรู้อย่างถี่ถ้วนผู้ทรงตระหนักยิ่ง

[67.15] พระองค์คือผู้ทรงทำแผ่นดินนี้ให้ราบเรียบสำหรับพวกเจ้า ดังนั้นจงสัญจรไปตามขอบเขตของมันและจงบริโภคจากปัจจัยยังชีพของพระองค์ และยังพระองค์เท่านั้นการฟื้นคืนชีพ

[67.16] พวกเจ้าจะปลอดภัยละหรือ จากการที่พระองค์ทรงสถิตย์อยู่ ณ ฟากฟ้าจะให้แผ่นดินสูบพวกเจ้าแล้วขณะนั้นมันจะหวั่นไหว

[67.17] หรือว่าพวกเจ้าจะปลอดภัยจากการที่พระผู้ทรงสถิตย์อยู่ ณ ฟากฟ้า จะทรงส่งลมหอบก้อนกรวดให้กระหน่ำมายัง พวกเจ้า แล้วพวกเจ้าจะได้รู้ว่าการตักเตือนของข้าเป็นเช่นใด ?

[67.18] และโดยแน่นอน บรรดา (หมู่ชน) ก่อนหน้าพวกเขาได้ปฏิเสธมาก่อนแล้ว ดังนั้นการปฏิเสธคำเตือนของข้ามีผลเป็นอย่างไร?

[67.19] พวกเขามิได้มองไปดูนกที่ (บิน) อยู่เบื้องบนพวกเขาดอกหรือ? มันกาวปีกและหุบปีก (ของมัน) ไม่มีผู้ใดจะไปดึงมันไว้ได้นอกจากพระผู้ทรงกรุณาปรานี แท้จริงพระองค์ทรงมองเห็นทุกสิ่งอย่าง

[67.20] หรือผู้ใดเล่า ซึ่งเขาเป็นพลพรรคของพวกเจ้าที่จะช่วยเหลือพวกเจ้าอื่นจากพระผู้ทรงกรุณาปรานี? พวกปฏิเสธศรัทธานั้นมิใช่อื่นใดเลยนอกจากในการหลอกลวงเท่านั้น

[67.21] หรือผู้ใดเล่าซึ่งเขาจะให้ปัจจัยยังชีพแก่พวกเจ้า หากพระองค์ทรงระงับปัจจัยยังชีพของพระองค์ไว้ แต่ว่าพวกเจ้าดื้อรั้นอยู่ในความหยิ่งยะโส และห่าไกลจากความจริง

[67.22] ผู้ที่เดินคว่ำคมำบนใบหน้าของเขาจะเป็นผู้ที่อยู่ในแนวทางที่ถูกต้องกว่า หรือว่าผู้ที่เดินตัวตรงอยู่บนแนวทางที่เที่ยงตรง

[67.23] จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด พระองค์คือผู้ทรงบังเกิดพวกเจ้าจะขอบคุณ

[67.24] จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด พระองค์เป็นผู้ทรงแพร่เผ่าพันธ์ของพวกเจ้าในแผ่นดินและพวกเจ้าจะถูกรวบรวมให้กลับไปหาพระองค์

[67.25] และพวกเขากล่าวว่า เมื่อใดเล่าสัญญานี้จะเกิดขึ้น หากพวกท่านเป็นผู้สัตย์จริง

[67.26] จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด ความรู้ในเรื่องนั้นอยู่ที่อัลลอฮ์ ความจริงฉันเป็นเพียงผู้ตักเตือนอันแจ่มแจ้งเท่านั้น

[67.27] ต่อเมื่อพวกเขาเห็นมัน (การลงโทษ) ใกล้เข้ามาแล้ว ใบหน้าของบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาก็จะหม่นหมอง และจะมีเสียงกล่าวว่า นี่คือสิ่งที่พวกเจ้าร้องขอ (ในโลกดุนยา)

[67.28] จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด พวกท่านจะบอกฉันซิว่า หากอัลลอฮ์จะทรงทำลายฉันและผู้ที่อยู่ร่วมกับฉันหรือจะทรงเมตตาแก่พวกเรา ดังนั้นผู้ใดเล่าจะช่วยพวกปฏิเสธศรัทธาให้พ้นจากการลงโทษอันเจ็บปวด

[67.29] จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด พระองค์คือพระผู้ทรงกรุณาปรานี เราศรัทธาต่อพระองค์แล้วเราขอมอบหมายแด่พระองค์แล้วจะได้รู้ว่าใครผู้ใดอยู่ในการหลงผิดอันชัด

68. ซูเราะห์อัลก้อลัม

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[68.1] นูน ขอสาบานด้วยปากกา และสิ่งที่พวกเขาขีดเขียน

[68.2] ด้วยความโปรดปรานแห่งพระเจ้าของเจ้า เจ้ามิได้เป็นผู้เสียสติ

[68.3] และแท้จริงสำหรับเจ้านั้นมีรางวัลอย่างมิขาดสาย

[68.4] และแท้จริง เจ้านั้นอยู่บนคุณธรรมอันยิ่งใหญ่

[68.5] แล้วเจ้าจะได้เห็นและพวกเขาก็จะได้เห็น

[68.6] ว่าผู้ใดในหมู่พวกเจ้าคือผู้วิกลจิริต

[68.7] แท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้นพระองค์ทรงรู้ดียิ่งถึงผู้ที่หลงจากทางของพระองค์ และพระองค์ทรงรู้ดียิ่งถึงผู้ที่อยู่ในแนวทางที่ถูกต้อง

[68.8] ดังนั้นเจ้าอย่าได้ปฏิบัติตามบรรดาผู้ปฏิเสธเลย

[68.9] พวกเขาใคร่ที่จะเห็นว่า หากเจ้าอ่อนข้อ แล้วพวกเขาก็จะอ่อนข้อตาม

[68.10] และเจ้าอย่าปฏิบัติตามทุกคนที่เป็นนักสาบานที่ต่ำช้า

[68.11] ผู้นินทาตระเวนใส่ร้ายผู้อื่น

[68.12] ผู้ขัดขวางการทำความดี ผู้อธรรมทำร้ายบาปหนา

[68.13] เป็นคนหยาบคายเลวทราม ยิ่งกว่านั้นยังเป็นคนต่ำช้าแปลกปลอม

[68.14] โดยถือว่าเขาเป็นผู้มีทรัพย์สินและมีบุตรหลานมาก

[68.15] เมื่ออายาต (อัลกุรอาน) ทั้งหลายของเราถูกสาธยายแก่เขา เขากล่าวว่าเป็นนิยายเหลวไหลสมัยก่อน

[68.16] เราจะตีตราเขาบนปลายจมูก

[68.17] แท้จริงเราได้ทดสอบพวกเขา ดั่งเช่นที่เราได้ทดสอบบรรดาเจ้าของสวน เมื่อพวกเขาสาบานว่าจะเก็บเกี่ยวผลของมันในยามรุ่ง

[68.18] และพวกเขามิได้กล่าวคำว่า อินชาอัลลอฮ์

[68.19] ดังนั้น การลงโทษจากพระเจ้าของเจ้าก็ได้มาทำลายสวนนั้น ขณะที่พวกเขากำลังนอนหลับอยู่

[68.20] ครั้นในตอนเช้า มันก็กลายเป็นเช่นถูกตัดอย่างราบเรียบ

[68.21] ดังนั้นพวกเขาจึงกู่ตะโกนให้ตื่นแต่เช้าตรู่

[68.22] จงเข้าไปในสวนของพวกท่านในตอนเช้าตรู่เถิด หากพวกท่านต้องการจะเก็บผลไม้

[68.23] แล้วพวกเขาพากันออกไป แล้วพวกเขาพูดกระซิบซึ่งกันและกันอย่างเบา ๆ

[68.24] ว่า วันนี้อย่าได้ให้คนยากจนขัดสนสักคนหนึ่ง เข้าไปหาพวกท่านในสวนนั้น

[68.25] และพวกเขาก็ได้ออกไปแต่เช้า ตั้งใจว่าจะเก็บผลไม้ให้หมดก่อนที่ยากจนจะเข้าไปในสวน

[68.26] ครั้นเมื่อพวกเขาเห็นสวน (อยู่ในสภาพที่ถูกทำลาย) พวกเขาก็กล่าวขึ้นว่าแท้จริงพวกเราหลงทางเสียแล้ว

[68.27] (บางคนกล่าวว่า) เปล่าดอก พวกเราถูกหวงห้ามสิทธิ์เสียแล้ว

[68.28] คนที่มีสติปัญญาคนหนึ่งในหมู่พวกเขากล่าวว่า ฉันมิได้บอกพวกท่านดอกหรือว่า ทำไม่พวกท่านจึงไม่กล่าวสดุดีแด่อัลลอฮ์

[68.29] พวกเขาจึงกล่าวว่า มหาบริสุทธิ์แห่งพระเจ้าของเรา แท้จริงเรานั้นเป็นผู้อธรรม

[68.30] แล้วบางคนในหมู่พวกเขาก็หันไปต่อว่าซึ่งกันแล้วกัน

[68.31] พวกเขากล่าวว่าความหายนะประสบแก่เราแล้วเพราะเราเป็นผู้ละเมิดฝ่าฝืน

[68.32] บางทีพระเจ้าของเรา จะทรงเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ดีกว่าให้แก่เรา แท้จริงเราหวังในความอภัยต่อพระเจ้าของเรา

[68.33] เช่นนั้นแหละการลงโทษ และแน่นอนการลงโทษในปรโลกนั้นยิ่งใหญ่นัก หากพวกเขาล่วงรู้

[68.34] แท้จริง สำหรับบรรดาผู้ยำเกรง ณ ที่พระเจ้าของพวกเขานั้นคือสวนสวรรค์หลากหลายแห่งบรมสุข

[68.35] ดังนั้นจะให้เราปฏิบัติแก่บรรดาผู้นอบน้อมเสมือนกับเราปฏิบัติแก่บรรดาผู้กระทำผิดกระนั้นหรือ ?

[68.36] เกิดอะไรขึ้นแด่พวกเจ้า ? ทำไมพวกเจ้าจึงตัดสินเช่นนั้น

[68.37] หรือว่าที่พวกเจ้ามีคัมภีร์ไว้สำหรับอ่าน ?

[68.38] ซึ่งในคัมภีร์นั้นมีสิ่งสำหรับพวกเจ้าที่พวกเจ้าจะเลือกเอาได้

[68.39] หรือว่าพวกเจ้าสัญญาผูกพันกับเราจนกระทั่งถึงวันกิยามะฮ์ว่า แท้จริงสำหรับพวกเจ้านั้นจำได้ตามที่พวกเจ้าตัดสินเอาไว้

[68.40] มุฮัมมัดจงถามพวกเขาดูว่า คนใดในหมู่พวกเขาจะเป็นหัวหน้าในการตัดสินเรื่องนั้น

[68.41] หรือว่าพวกเขามีหุ้นส่วนกับอัลลอฮ์ก็จงให้พวกเขานำหุ้นส่วนเหล่านั้นของพวกเขามา ถ้าหากพวกเขาสัตย์จริง

[68.42] วันที่น้าแข้งจะถูกเลิกขึ้น (ในวันกิยามะฮ์ พระเจ้าจะมาตัดสินคดี หน้าแข้งของพระองค์จะถูกเลิกขึ้น) และพวกเขาจะถูกเรียกให้มาสุญูด แต่พวกเขาไม่สามารถจะสุญูดได้

[68.43] สายตาของพวกเขาจะละห้อย ความต่ำต้อยจะปกคลุมพวกเขา และแน่นอนพวกเขาเคยถูกเรียกให้มาสุญูดแล้วขณะที่พวกเขายังอยู่ในสภาพที่ปลอดภัยดี

[68.44] ดังนั้นจงปล่อยให้ข้าเถิด สำหรับผู้ที่ปฏิเสธต่ออัลกุรอาน เราจะนำพวกเขาลงสู่ (การลงโทษ) ทีละขั้น โดยที่พวกเขาไม่รู้

[68.45] และข้าจะประวิงเวลาให้แก่พวกเขาแท้จริงอุบายของข้านั้นแข็งแรงนัก

[68.46] หรือว่าเจ้าได้ขอค่าตอบแทนจากพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงแบกภาระหนักเพราะมีหนี้

[68.47] หรือว่าพวกเขารู้ในสิ่งเร้นลับ แล้วพวกเขาก็บันทึกเอาไว้

[68.48] ดังนั้น เจ้า (มุฮัมมัด) จงอดทนต่อไปเถิดต่อบัญชาของพระเจ้าของเจ้า และอย่าเป็นดั่งเช่นเจ้าของปลา (นบียูนุส) ขณะที่เขาวิงวอนเขาอยู่ในสภาพที่ระทมทุกข์

[68.49] หากมิใช่เพราะความเมตตาจากพระเจ้าของเขามีมายังเขาแล้ว เขาคงถูกเหวี่ยงไปยังที่โล่งเตียน และเขาจะถูกตำหนิด้วย

[68.50] แต่พระเจ้าของเขาได้ทรงคัดเลือกเขา และทรงทำให้เขาอยู่ในหมู่ผู้กระทำความดี

[68.51] และบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธานั้นแทบจะทำให้สายตาของพวกเขาจ้องเขม็งไปยังเจ้า เมื่อพวกเขาได้ยินอัลกุรอานพวกเขาก็กล่าวว่าแท้จริงเขาเป็นคนบ้าแน่ ๆ

[68.52] แต่อัลกุรอานนั้นมิใช่อื่นใดนอกจากเป็นข้อตักเตือนแก่ประชาชาติทั้งหมด

69. ซูเราะห์อัลหากเกาะฮ์

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[69.1] สิ่งที่จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน (วันกิยามะฮ์)

[69.2] สิ่งที่จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอนนั้นคืออะไร

[69.3] และอันใดเล่าทำให้เจ้ารู้ได้ว่า สิ่งที่จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอนนั้นคืออะไร ?

[69.4] พวกซะมูดและพวกอ๊าดได้ปฏิเสธวันกิยามะฮ์

[69.5] พวกซะมูด ถูกทำลายด้วยเสียงกำปนาทที่น่ากลัว

[69.6] ส่วนพวกอ๊าด ถูกทำลายด้วยลมพายุที่หนาวเหน็บ และเสียงดังก้อง

[69.7] พระองค์ทรงให้อภัยนั้นเกิดขึ้นแก่พวกเขา เจ็ดคืนกับแปดวันต่อเนื่องกัน แล้วเจ้าจะเห็นหมู่ชนนั้นนอนตายอยู่เช่นนั้นประหนึ่งต้นอินทผลัมที่กลางล้มระเนระนาด

[69.8] แล้วเจ้าเห็นอะไรบ้างหลงเหลือสำหรับพวกเขา

[69.9] ฟิรเอาน์และพวกก่อนหน้าเขา และพวกมุอ์ตะฟิกาต (เมืองของพวกลูฏซึ่งถูกพลิกแผ่นดิน) ได้กระทำความผิด

[69.10] พวกเขาได้ฝ่าฝืนต่อร่อซู้ลแห่งพระเจ้าของพวกเขา ดังนั้นพระองค์จึงทรงลงโทษพวกเขาอย่างหนัก

[69.11] เมื่อน้ำท่วมสูงขึ้น แท้จริงเราได้บรรทุกพวกเจ้าไว้ในเรือของนูห์

[69.12] เพื่อเราจักได้ทำให้มันเป็นเครื่องเตือนสติแก่พวกเจ้า และหูที่สำเหนียกจะได้จดจำมันไว้อย่างแม่นยำ

[69.13] ครั้นเมื่อเสียงเป่าครั้งแรกถูกเป่าขึ้นโดยสังข์ (เป็นสัญญาณแจ้งให้ทราบถึงวันกิยามะฮ์)

[69.14] แผ่นดินและเทือกเขาจะถูกยกขึ้นแล้วมันทั้งสองจะถูกกระแทกกันแตกกระจายเป็นผุยผง

[69.15] ในวันนั้นวันกิยามะฮ์ก็จะเกิดขึ้น

[69.16] และชั้นฟ้าก็จะแยกออก แล้วมันก็จะอ่อนกำลังลงอย่างไม่เป็นระเบียบในวันนั้น

[69.17] และมะลักก็จะปรากฏอยู่บนเวหาและ (มลาอิกะฮ์) จำนวนแปดท่านจะทูนบังลังก์แห่งพระเจ้าของเจ้าไว้เบื้องบนพวกเขาในวันนั้น

[69.18] วันนั้นพวกเจ้าจะถูกนำมาอยู่ต่อหน้าพระองค์ ไม่มีความลับอันใดจะถูกปิดบังแก่พวกเจ้า

[69.19] ส่วนผู้ที่บันทึกของเขาถูกนำมายื่นให้ทางเบื้องขวาของเขา เขาจะกล่าวว่า มาอ่านบันทึกของฉันซิ

[69.20] ความจริงฉันนึกทีเดียวว่า ฉันจะได้พบบัญชีของฉัน

[69.21] แล้วเขาจะมีความเป็นอยู่อย่างสุขสำราญ

[69.22] ในสวนสวรรค์อันสูงส่ง

[69.23] การเด็ดผลไม้ของมันอยู่แค่เอื้อมมือ

[69.24] พวกเจ้าจงกิน จงดื่ม อย่างเกษมสำราญ เพราะสิ่งที่พวกเจ้าได้ปฏิบัติไว้ในวันเวลาที่ได้ผ่านมา

[69.25] ส่วนผู้ที่บันทึกของเขาถูกนำมายื่นให้ทางเบื้องซ้ายของเขา เขาจะกล่าวว่า ฉันภาวนาที่จะไม่ให้บันทึกของฉันถูกนำมายื่น

[69.26] และไม่รู้เสียเลยว่าบัญชีของฉันจะเป็นเช่นใด

[69.27] โอ้ หากว่าความตายได้เกิดขึ้นเสียก็จะดี

[69.28] ทรัพย์สมบัติของฉันไม่ได้คุ้มกันแก่ฉันเลย

[69.29] อำนาจของฉันก็ได้สูญสิ้นไปจากฉันแล้ว

[69.30] (จะมีคำบัญชาแก่มลาอิกะฮ์ว่า) จงนำเขาไป แล้วจำตรวนเสีย

[69.31] แล้วโยนเขาเข้ากองไฟนรก

[69.32] แล้วล่ามโซ่เขา ซึ่งความยาวของมันเจ็ดสิบศอก

[69.33] แท้จริง เขามิได้ศรัทธาต่ออัลลอฮ์ ผู้ยิ่งใหญ่

[69.34] และเขามิได้ส่งเสริมให้อาหารแก่คนขัดสน

[69.35] ดังนั้น วันนี้เขาจะไม่มีมิตรสนิท ณ ที่นี้

[69.36] และไม่มีอาหารอย่างใด นอกจากน้ำหนองที่ไหลมาจากแผลของชาวนรก

[69.37] ไม่มีผู้ใดกินมัน นอกจากบรรดาผู้กระทำความผิด

[69.38] เปล่าเลย ข้าขอสาบานต่อสิ่งที่พวกเจ้ามองเห็น

[69.39] และสิ่งที่พวกเจ้ามองไม่เห็น

[69.40] แท้จริงอัลกรุอานนั้นคือคำกล่าวของร่อซู้ลผู้ทรงเกียรติ

[69.41] และมิใช่คำกล่าวของนักกวี ส่วนน้อยเท่านั้นที่พวกเจ้าศรัทธา

[69.42] และไม่ใช่คำกล่าวของนักพยากรณ์ส่วนน้อยเท่านั้นที่พวกเจ้าใคร่ครวญ

[69.43] เป็นการประทานมาจากพระเจ้าแห่งสากลโลก

[69.44] และหากเขา (มุฮัมมัด) เสกสรรกล่าวคำเท็จบางคำแก่เราแล้ว

[69.45] เราก็จะจับเขาด้วยความมั่นคง

[69.46] แล้วเราก็จะตัดเส้นชีวิตให้ขาดไปจากเขา

[69.47] ดังนั้นจะไม่มีผู้ใดในหมู่พวกเจ้าเป็นผู้คุ้มกันเขาได้

[69.48] และแท้จริงอัลกุรอานนั้นเป็นข้อเตือนสติแก่บรรดาผู้ยำเกรง

[69.49] และแท้จริงเรารู้อย่างแน่นอนว่ามีบรรดาผู้ปฏิเสธอัลกุรอานในหมู่พวกเจ้า

[69.50] และแท้จริงอัลกุรอานนั้น เป็นการเศร้าโศกเสียใจแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา

[69.51] และแท้จริงอัลกุรอานนั้นคือความจริงอันเที่ยงแท้แน่นอน

[69.52] ดังนั้นเจ้าจงให้ความบริสุทธิ์ด้วยพระนามแห่งพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่

70. ซูเราะห์อัลมาอาริจญ์

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[70.1] มีคนหนึ่งได้ขอการลงโทษที่จะต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

[70.2] สำหรับบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธานั้นไม่มีผู้ปัดป้องใด ๆ ให้พ้นจาการลงโทษไปได้

[70.3] (การลงโทษนั้น) มาจากอัลลอฮ์ ผู้เป็นเจ้าของแห่งทางขึ้นสู่เบื้องสูง

[70.4] มลาอิกะฮ์และอัรรูหฺ (ญิบรีล) จะขึ้นไปหาพระองค์ในวันหนึ่งซึ่งกำหนดของมันเท่ากับห้าหมื่นปี (ของโลกดุนยานี้)

[70.5] ดังนั้นเจ้าจงอดทนด้วยความอดทนที่ดีงามเถิด

[70.6] แท้จริงพวกเขา (มุชริกีน) มองเห็นการลงโทษว่าเป็นเรื่องห่างไกล

[70.7] แต่ว่าเราเห็นมัน (การลงโทษ) นั้นเป็นเรื่องใกล้

[70.8] วันที่ท้องฟ้าจะเป็นเช่นทองแดงที่หลอมละลาย

[70.9] และบรรดาภูเขาจะเป็นเช่นขนสัตว์ที่ปลิวว่อน

[70.10] และมิตรสหายจะไม่ถามถึงกัน

[70.11] ถึงแม้ว่าพวกเขาจะประสานสายตาซึ่งกันและกันก็ตาม ผู้ประพฤติชั่วก็ใคร่จะไถ่ตน ให้พ้นจากการลงโทษของอัลลอฮ์ในวันนั้นด้วยบุตรหลานของเขา

[70.12] และด้วยภริยาของเขา และด้วยพี่น้องของเขา

[70.13] และด้วยญาติพี่น้องของเขา ซึ่งได้ให้ที่พักอาศัยแก่เขา

[70.14] และด้วยผู้ที่อยู่ในแผ่นดินทั้งมวล เพื่อที่จะให้เขารอดพ้นจากการลงโทษ

[70.15] ไม่เลยทีเดียว แท้จริงมันเป็นไฟนรกที่ลุกโซน

[70.16] หนังศีรษะถูกลอก ออก (เพราะความร้อนของไฟนรก)

[70.17] มันจะเรียกผู้ที่ผินหลัง และหันห่างจากความจริง

[70.18] และสะสมทรัพย์สินและปิดบังไว้

[70.19] แท้จริงมนุษย์นั้นถูกบังเกิดมาเป็นคนหวั่นไหว

[70.20] เมื่อความทุกข์ยากประสบแก่เขา ก็ตีโพยตีพายกลัดกลุ้ม

[70.21] และเมื่อคุณความดีประสบแก่เขา ก็หวงแหน

[70.22] นอกจากบรรดาผู้กระทำละหมาด

[70.23] บรรดาผู้ที่ดำรงมั่นอยู่ในการทำละหมาดของพวกเขาเป็นประจำ

[70.24] และบรรดาผู้ที่ในทรัพย์สินของพวกเขามีส่วนที่ถูกกำหนดไว้

[70.25] สำหรับผู้ที่เอ่ยขอและผู้ที่ไม่เอ่ยขอ

[70.26] และบรรดาผู้ที่เชื่อมั่นต่อวันแห่งการตอบแทน (วันกิยามะฮ์)

[70.27] และบรรดาผู้ที่มีความหวาดหวั่นต่อการลงโทษแห่งพระเจ้าของพวกเขา

[70.28] แท้จริงการลงโทษแห่งพระเจ้าของพวกเขาไม่เป็นที่ปลอดภัย

[70.29] และบรรดาผู้ที่ระวังรักษาทวารของพวกเขา

[70.30] นอกจากแก่คู่ครองของพวกเขา หรือที่มือขวาของพวกเขาครอบครองในลักษณะเช่นนั้นพวกเขาจะไม่เป็นผู้ที่ถูกตำหนิ

[70.31] ดังนั้นผู้ใดล่วงละเมิดนอกเหนือไปจากนั้น ชนเหล่านั้นพวกเขาเป็นผู้ละเมิด

[70.32] และบรรดาผู้ที่ระวังรักษาสิ่งที่ได้รับมอบหมาย (อะมานะฮ์) ของพวกเขาและคำมั่นสัญญาของพวกเขา

[70.33] และบรรดาผู้ที่ดำรงมั่นต่อการเป็นพยานของพวกเขา

[70.34] และบรรดาผู้ที่ดำรงรักษาในการละหมาดของพวกเขา

[70.35] ชนเหล่านั้นจะอยู่ในสวนสวรรค์อันหลากหลายเป็นผู้ได้รับเกียรติ

[70.36] มีอะไรเกิดขึ้นแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาที่วิ่งกระหืดกระหอบมายังเจ้า (มุฮัมมัด)

[70.37] พวกเขานั่งเป็นกลุ่ม ๆ ทางขวาหรือทางซ้ายของเจ้า

[70.38] แต่ละคนในหมู่พวกเขาต่างก็อยากจะเข้าไปอยู่ในสวนสวรรค์อันสุขสำราญกระนั้นหรือ

[70.39] ไม่เลยทีเดียวแท้จริงเราได้สร้างพวกเขาจากสิ่งที่พวกเขารู้กันดี

[70.40] ข้าขอสาบานต่อพระเจ้าแห่งบรรดาทิศตะวันออก และบรรดาทิศตะวันตกว่า แท้จริงเรา (อัลลอฮ์) เป็นผู้เดชานุภาพอย่างแน่นอน

[70.41] ต่อการที่เราจะเปลี่ยนตัวแทนซึ่งดีกว่าพวกเขาและเราจะไม่เป็นผู้หมดความสามารถ

[70.42] ดังนั้น เจ้าจงปล่อยพวกเขาให้มั่วสุมและหลงระเริง จนกว่าพวกเขาจะได้พบกับวัน (กิยามะฮ์) ของพวกเขา ซึ่งพวกเขาถูกสัญญาไว้

[70.43] วันที่พวกเขาจะออกมาจากหลุมฝังศพอย่างรีบเร่งคล้ายกับพวกเขาวิ่งกรูไปยังเจว็ดของพวกเขา

[70.44] สายตาของพวกเขาละห้อยเศร้าสลดความอัปยศปกคลุมพวกเขา นั่นคือวันที่พวกเขาถูกสัญญาไว้

71. ซูเราะห์นูห์

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[71.1] แท้จริงเราได้ส่งนูห์ไปยังหมู่ชนของพวกเขา (โดยบัญชาว่า) เจ้าจงตักเตือนหมู่ชนของเจ้า ก่อนที่การลงโทษอันเจ็บปวดจะมาถึงพวกเขา

[71.2] เขากล่าวว่า โอ้หมู่ชนของฉันเอ๋ย แท้จริงฉันคือผู้ตักเตือนอันชัดแจ้งของพวกท่าน

[71.3] พวกท่านจงเคารพภักดีอัลลอฮ์เถิด และจงยำเกรงพระองค์ และลงเชื่อฟังปฏิบัติตามฉัน

[71.4] พระองค์จะทรงอภัยโทษให้แก่พวกท่านในความผิดของพวกท่าน และจะทรงผ่อนผัน พวกท่านจนกระทั่งถึงวาระที่ถูกกำหนดไว้ แท้จริงวาระของอัลลอฮ์นั้น เมื่อมาถึงแล้วมันจะไม่ยืดเวลาต่อไปอีก หากพวกท่านได้รู้

[71.5] เขากล่าวว่า ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ แท้จริงข้าพระองค์ได้เรียกร้องเชิญชวนหมู่ชนของข้าพระองค์ทั้งกลางคืนและกลางวัน

[71.6] แต่การเรียกร้องเชิญชวนของข้าพระองค์มิได้เพิ่มพูนสิ่งใดแก่เขา นอกจากการหลบหนี

[71.7] และแท้จริงทุกครั้งที่ข้าพระองค์เรียกร้องเชิญชวนพวกเขาเพื่อที่พระองค์ท่านจะได้อภัยโทษให้แก่พวกเขา พวกเขาก็เอานิ้วอุดรูหูของพวกเขา และเอาเสื้อผ้าของพวกเขาคลุมโปง และพวกเขายังดื้อรั้น และหยิ่งยโสด้วยความจองหอง

[71.8] ครั้นแล้วข้าพระองค์ได้เรียกร้องเชิญชวนพวกเขาอย่างเปิดเผย

[71.9] และข้าพระองค์ได้ประกาศแก่พวกเขาอย่างเปิดเผย อีกทั้งข้าพระองค์ยังได้บอกกล่าวแก่พวกเขาอย่างลับๆอีกด้วย

[71.10] ข้าพระองค์ได้กล่าวว่า พวกท่านจงขออภัยโทษต่อพระเจ้าของพวกท่านเถิด เพราะแท้จริงพระองค์ทรงเป็นผู้ทรงอภัยโทษอย่างแท้จริง

[71.11] พระองค์จะทรงหลั่งน้ำฝนอย่างมากมายแก่พวกท่าน

[71.12] และพระองค์จะทรงเพิ่มพูนทรัพย์สินและลูกหลานแก่พวกท่าน และจะทรงทำให้มีส่วนมากหลายแก่พวกท่าน และจะทรงทำให้มีลำน้ำมากหลายแก่พวกท่าน

[71.13] ทำไมพวกท่านถึงไม่สำนึกถึงความยิ่งใหญ่ของอัลลอฮ์

[71.14] และโดยแน่นอน พระองค์ทรงสร้างพวกท่านตามลำดับขั้นตอน

[71.15] พวกเจ้าไม่เห็นดอกหรือ ว่าพระองค์ทรงสร้างชั้นฟ้าทั้งเจ็ดเป็นชั้นๆอย่างไร

[71.16] และพระองค์ทรงทำให้ดวงจันทร์ในชั้นฟ้าเหล่านั้นมีแสงสว่าง และทรงทำให้ดวงอาทิตย์มีแสงจ้า

[71.17] และอัลลอฮ์ทรงบังเกิดพวกท่านมาจากแผ่นดินเช่นพืชผัก

[71.18] และทรงทำให้พวกท่านกลับคืนสู่แผ่นดิน และจะทรงให้พวกท่านออกมาอีกเพื่อฟื้นคืนชีพ

[71.19] และอัลลอฮ์ทรงทำให้แผ่นดินนี้ราบเรียบกว้างใหญ่สำหรับพวกท่าน

[71.20] เพื่อพวกท่านจะได้สัญจรไปมาตามพื้นที่โล่งกว้างนั้น

[71.21] นูห์ได้กล่าวว่า ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ แท้จริงพวกเขาได้ฝ่าฝืนข้าพระองค์ และเชื่อฟังผู้ที่ทรัพย์สินของเขา และลูกหลานของเขามิได้เพิ่มพูนอันใดแก่พวกเขา นอกจากการขาดทุน

[71.22] และพวกเขาได้วางแผนร้ายอันยิ่งใหญ่

[71.23] และพวกเขาได้กล่าวว่า พวกท่านอย่าได้ทอดทิ้งพระเจ้าทั้งหลายของพวกท่านเป็นอันขาด พวกท่านอย่าได้ทอดทิ้งวัดดฺ และสุวาอ์ และยะฆูษ และยะอู๋ก และนัซรฺ เป็นอันขาด

[71.24] และโดยแน่นอน พวกเขาได้ทำให้หมู่ชนจำนวนมากหลง ดังนั้นขอพระองค์ท่านอย่าได้เพิ่มอันใดแก่พวกอธรรมเหล่านั้น นอกจากการหลงผิดเท่านั้น

[71.25] อันเนื่องมาจากความผิดอันมากหลายของพวกเขา พวกเขาจึงถูกจมน้ำตาย และจะถูกให้เข้าอยู่ในไฟนรก ดังนั้นพวกเขาจะไม่ได้พบผู่ชวยเหลือสำหรับพวกเขาอื่นนอกจากอัลลอฮ์

[71.26] และนัวหฺได้กล่าวว่า ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงอย่าปล่อยให้พวกปฏิเสธศรัทธาหลงเหลืออยู่ในแผ่นดินนี้เลย

[71.27] เพราะแท้จริง หากพระองค์ทรงปล่อยให้พวกเขาหลงเหลืออยู่ พวกเขาก็จะทำให้ปวงบ่าวของพระองค์หลงผิด และพวกเขานั้นจะให้กำเนิดแต่พวกเลวทราม พวกปฏิเสธศรัทธาเท่านั้น

[71.28] ข้าแต่พวกเจ้าของข้าพระองค์ ขอทรงอภัยโทษให้แก่ข้าพระองค์ และพ่อแม่ของข้าพระองค์ และผู้ที่เข้ามาในบ้านของข้าพระองค์เป็นผู้ศรัทธา และบรรดาผู้ศรัทธาชาย และบรรดาผู้ศรัทธาหญิง และพระองค์ท่านอย่าได้เพิ่มอันใดแก่พวกอธรรมเหล่านั้น นอกจากความพินาศหายนะเท่านั้น

72. ซูเราะห์อัลญิน

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[72.1] จงกล่าวเถิดมุฮัมมัดว่า ได้มีวะฮีย์ยฺมายังฉันว่า แท้จริงพวกญินจำนวนหนึ่งได้ฟังฉัน (อ่านกุรอาน) และพวกเขากล่าวว่า แท้จริงเราได้ยินกุรอานที่แปลกประหลาด

[72.2] นำไปสู่ทางที่ถูกต้อง ดังนั้นพวกเราจึงศรัทธาต่ออัลกุรอานนั้น และเราจะไม่ตั้งสิ่งใดเป็นภาคีต่อพระเจ้าของเรา

[72.3] และความจริงนั้น ความยิ่งใหญ่แห่งพระเจ้าของเรานั้นทรงสูงส่งยิ่ง พระองค์ไม่มีภริยาและไม่มีบุตร

[72.4] และแท้จริง คนโง่ในหมู่พวกเราได้กล่าวร้ายต่ออัลลอฮ์อย่างเกินเหตุ

[72.5] และแท้จริงเราคาดคิดว่า มนุษย์และญินจะไม่กล่าวเท็จต่ออัลลอฮ์เป็นอันขาด

[72.6] และแท้จริงมนุษย์บางคนเคยขอความคุ้มครองจากญินบางคน ดังนั้นพวกเขา (มนุษย์) จึงทำให้พวกเขา (ญิน) เพิ่มการหยิ่งจองหองยิ่งขึ้น

[72.7] และแท้จริงพวกเขา (มนุษย์) คาดคิดเช่นเดียวกับที่พวกท่าน (ญิน) คาดคิดว่าอัลลอฮ์ จะไม่ทรงแต่งตั้งผู้ใดขึ้น (เป็นร่อซู้ล)

[72.8] และแท้จริงเราได้ค้นคว้าหาข่าว ณ ชั้นฟ้า แต่เราได้พบ ณ ที่นั่งเต็มไปด้วยยามเฝ้าผู้เข้มแข็งและเปลวเพลิง

[72.9] และแท้จริงเราเคยนั่ง ณ สถานที่นั่งในท้องฟ้านั้นเพื่อฟัง แต่ขณะนี้ผู้ใดนั่งฟังเขาก็จะพบเปลวเพลิงถูกเตรียมไว้สำหรับเขา

[72.10] และแท้จริงเราไม่รู้ดอกว่า ความชั่วร้ายนั้นจะถูกให้มีขึ้นแก่ผู้ที่อยู่ในแผ่นดินนี้ หรือว่าพระเจ้าของพวกเขาปรารถนาแนวทางที่ถูกต้องแก่พวกเขา

[72.11] และแท้จริงในหมู่พวกเรานั้นมีคนดีและในหมู่พวกเราก็มีคนอื่นจากนั้น พวกเราอยู่ในแนวทางที่แตกต่างกัน

[72.12] และแท้จริงเราคาดคิดว่า เราจะไม่รอดพ้นจาก (การลงโทษ) ของอัลลอฮ์ในแผ่นดินนี้ และเราจะหนีไม่รอดพ้นไปจากพระองค์

[72.13] และแท้จริงเมื่อเราได้ยินอัลกุรอานเราก็ศรัทธาต่ออัลกุรอานนั้น ดังนั้นผู้ใดศรัทธาต่อพระเจ้าของเขา เขาก็จะไม่หวั่นเกรงต่อการขาดทุน และการอยุติธรรม

[72.14] และแท้จริงในหมู่พวกเรามีผู้ที่เป็นมุสลิม และในหมู่พวกเรามีผู้อธรรม ดังนั้นผู้ใดนอบน้อม ชนเหล่านั้นพวกเขาได้มุ่งสู่แนวทางที่ถูกต้อง

[72.15] และส่วนบรรดาผู้ที่หันห่างออกจากความจริง พวกเขาก็เป็นฟืนของไฟนรก

[72.16] และหากพวกเขาธำรงมั่นอยู่บนแนวทางที่เที่ยงธรรม แน่นอนเราก็จะให้พวกเขามีริซกีกว้างขวาง

[72.17] เพื่อเราจะทดสอบพวกเขาในเรื่องนี้ และผู้ใดหันห่างจากการรำลึกถึงพระเจ้าของเขา พระองค์จะให้เขาได้รับการลงโทษอันแสนสาหัส

[72.18] และว่าแท้จริงบรรดามัสยิดนั้นเป็นของอัลลอฮ์ ดังนั้น พวกเจ้าอย่าวิงวอนขอผู้ใดเคียงคู่กับอัลลอฮ์

[72.19] และว่าแท้จริงเมื่อบ่าวของอัลลอฮ์ (มุฮัมมัด) ยืนขึ้นกล่าววิงวอนขอต่อพระองค์พวกเขา (ญิน) ก็ได้ห้อมล้อมเขาอย่างหนาแน่น

[72.20] จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด ว่า แท้จริงฉันวิงวอนขอต่อพระเจ้าของฉัน และฉันจะมิตั้งผู้ใดเป็นภาคีต่อพระองค์

[72.21] จงกล่าวเถิดมุฮัมมัดว่า แท้จริงฉันไม่มีอำนาจที่จะให้โทษและให้คุณแก่พวกท่าน

[72.22] จงกล่าวเถิดมุฮัมมัดว่า ไม่มีผู้ใดจะคุ้มครองฉันให้พ้นจาก (การลงโทษของ) อัลลอฮ์ได้ และฉันจะไม่พบที่พึ่งอันใดอื่นจากพระองค์เลย

[72.23] เว้นแต่ฉันจะเผยแผ่ (สิ่งที่รับ) จากอัลลอฮ์ และสาส์นของพระองค์ และผู้ใดฝ่าฝืนอัลลอฮ์ และร่อซู้ลของพระองค์แท้จริงสำหรับ เขานั้นคือไฟนรก เป็นผู้พำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล

[72.24] จนกระทั่งเมื่อพวกเขาได้เห็นสิ่งที่พวกเขาถูกสัญญาไว้ แล้วพวกเขาก็จะได้รู้ว่าใครเป็นผู้อ่อนแอยิ่งในการเป็นผู้ช่วยเหลือและมีจำนวนน้อยกว่า

[72.25] จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด ฉันไม่รู้สิ่งที่พวกท่านถูกสัญญาไว้นั้น หรือว่าพระเจ้าของฉันจะทรงกำหนดเวลาการลงโทษนั้นให้ห่างไกลออกไป

[72.26] พระผู้ทรงรอบรู้สิ่งเร้นลับ ดังนั้นพระองค์จะไม่ทรงเปิดเผยสิ่งเร้นลับของพระองค์แก่ผู้ใด

[72.27] นอกจากผู้ที่พระองค์ทรงยินดีเช่นร่อซู้ล ดังนั้นพระองค์จะทรงส่งผู้พิทักษ์เฝ้าดูแลข้างหน้าและข้างหลังเขา

[72.28] เพื่อพระองค์จะทรงรู้ว่า แน่นอนพวกเขาได้เผยแผ่สาส์นของพระเจ้าของพวกเขาแล้ว และพระองค์ได้ทรงห้อมล้อม (รอบรู้) ทุกสิ่งที่อยู่ ณ ที่พวกเขา และพระองค์ทรงนับจำนวนทุก ๆ สิ่งไว้อย่างครบถ้วน

73. ซูเราะห์อัลมุซัมมิล

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[73.1] โอ้ ผู้คลุมกายอยู่เอ๋ย

[73.2] จงยืนขึ้น (ละหมาด) เวลากลางคืน เว้นแต่เพียงเล็กน้อย (ไม่ใช่ตลอดคืน)

[73.3] ครึ่งหนึ่งของเวลากลางคืน หรือน้อยกว่านั้นเพียงเล็กน้อย

[73.4] หรือมากกว่านั้น และจงอ่านอัลกุรอานช้า ๆ เป็นจังหวะ (ชัดถ้อยชัดคำ)

[73.5] แท้จริงเราจะประทานวจนะ (วะฮีย์ยฺ) อันหนักหน่วงแก่เจ้า

[73.6] แท้จริงการตื่นขึ้นในเวลากลางคืนนั้นเป็นเวลาที่ประทับใจยิ่งและเป็นการอ่านที่ชัดเจนยิ่ง

[73.7] แท้จริงสำหรับเจ้านั้นในเวลากลางวันมีภารกิจมากมาย

[73.8] และจงรำลึกถึงพระนามแห่งพระเจ้าของเจ้า และจงตั้งจิตมั่นต่อพระองค์อย่างเคร่งครัด

[73.9] พระเจ้าแห่งทิศตะวันออกและทิศตะวันตก ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์ ดังนั้นจงยึดพระองค์ให้เป็นผู้คุ้มครองเถิด

[73.10] และจงอดทนต่อสิ่งที่พวกเขากล่าวร้ายและจงแยกตัวออกจากพวกเขาด้วยการแยกตัวอย่างสุภาพ

[73.11] และจงปล่อยข้ากับบรรดาผู้ปฏิเสธผู้สำราญ และจงผ่อนผันให้แก่พวกเขาสักเล็กน้อย

[73.12] แท้จริง ณ ที่เรานั้นมีตรวนและกองไฟลุกโชน

[73.13] และอาหารที่ติดลำคอและการลงโทษอันเจ็บปวด

[73.14] วันที่แผ่นดินและภูเขาจะสั่นสะเทือนและภูเขาจะกลายเป็นกองทรายไหลพรู

[73.15] แท้จริงเราได้ส่งร่อซู้ลคนหนึ่งไปยังพวกเจ้า เพื่อเป็นพยานต่อพวกเจ้า ดังที่เราได้ส่งร่อซู้ลคนหนึ่งไปยังฟิรเอาน์

[73.16] แต่ฟิรเอาน์ได้ฝ่าฝืนร่อซู้ลคนนั้น ดังนั้นเราจึงได้ลงโทษเขาด้วยการลงโทษอย่างหนักหน่วง

[73.17] ถ้าพวกเจ้าปฏิเสธ ดังนั้นพวกเจ้าจะปกป้องตนเองต่อวันนั้นได้อย่างไรเล่า ซึ่งจะทำให้เด็กๆ กลายเป็นแก่ (มีผมสีขาวเพราะความตกใจกลัว)

[73.18] (วันนั้น) ชั้นฟ้าจะปริแยกออก และสัญญาของพระองค์จะต้องเกิดขึ้น (อย่างไม่ต้องสงสัย)

[73.19] แท้จริง นี่คือข้อเตือนสติ ดังนั้นผู้ใดประสงค์ก็พึงยึดถือเป็นแนวทางไปสู่พระเจ้าของเขาเถิด

[73.20] และอัลลอฮ์ทรงกำหนดเวลากลางคืนและกลางวัน พระองค์ทรงรู้ดีว่าพวกเจ้าไม่สามารถที่จะกำหนดเวลาได้ ด้วยเหตุนี้พระองค์จึงทรงผ่อนผันให้แก่พวกเจ้า ดังนั้นพวกเจ้าจงอ่านอัลกุรอานตามแต่สะดวกเถิด พระองค์ทรงรู้ดีว่า อาจมีบางคนในหมู่พวกเจ้าเป็นคนป่วย และบางคนอื่น ๆ ต้องเดินทางไปดินแดนอื่น เพื่อแสวงหาจากความโปรดปรานของอัลลอฮ์ และบางคนอื่นต่อสู้ในทางของอัลลอฮ์ ดังนั้นพวกเจ้าจงอ่านตามสะดวกจากอัลกุรอานเถิด และจงดำรงไว้ซึ่งการละหมาดและจงบริจาคซะกาต และจงให้อัลลอฮ์ยืมอย่างดีเยี่ยมเถิด และความดีอันใดที่พวกเจ้าได้กระทำไว้เพื่อตัวของพวกเจ้าเองพวกเจ้าก็จะพบมัน ณ ที่อัลลอฮ์ ซึ่งเป็นความดีและผลตอบแทนก็ยิ่งใหญ่กว่า ดังนั้นพวกเจ้าจงขออภัยโทษต่ออัลลอฮ์ แท้จริงอัลลอฮ์เป็นผู้ทรงอภัย ผู้ทรงเมตตาเสมอ

74. อัลมุดดัซซิร

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[74.1] โอ้ผู้ห่มกายอยู่เอ๋ย

[74.2] จงลุกขึ้น แล้วประกาศตักเตือน

[74.3] และแด่พระเจ้าของเจ้า จงให้ความเกียงไกร (ต่อพระองค์)

[74.4] และเสื้อผ้าของเจ้า จงทำให้สะอาด

[74.5] และสิ่งสกปรกก็จงหลบหลีกให้ห่างเสีย

[74.6] และอย่าทำคุณ เพื่อหวังการตอบแทนอันมากมาย

[74.7] และเพื่อพระเจ้าของเจ้าเท่านั้นจงอดทน

[74.8] ในที่สุด เมื่อเสียงเป่าถูกเป่าขึ้น

[74.9] นั่นคือ วันนั้น วันแห่งความยากลำบาก

[74.10] แก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา มิใช่เป็นเรื่องง่าย

[74.11] จงปล่อยข้าไว้กับผู้ที่ข้าได้สร้างเขาไว้แต่ลำพังเถิด

[74.12] และข้าได้ทำให้เขามีทรัพย์สมบัติอย่างล้นเหลือ

[74.13] และลูกหลานอย่างพรั่งพร้อม

[74.14] และข้าได้ทำให้เขาสุขสบายอย่างราบรื่น

[74.15] แล้วเขายังโลภที่จะให้ข้าเพิ่มพูนแก่เขาอีก

[74.16] เปล่าเลย ! เพราะว่าเขาเป็นผู้ดื้อรั้นต่อสัญญาณต่าง ๆ ของเรา

[74.17] ในไม่ช้าข้าจะเพิ่มพูนความยากลำบากแก่เขา

[74.18] แท้จริงเขาได้ใคร่ครวญและคาดคะเน

[74.19] ดังนั้นเขาได้รับความหายนะ เขาจะคาดคะเนได้อย่างไร

[74.20] แล้วเขาได้รับความหายนะ เขาจะคาดคะเนได้อย่างไร

[74.21] แล้วเขาได้ตรึกตรอง

[74.22] แล้วเขาทำหน้าบูดบึ้ง และทำหน้านิ่วคิ้วขมวด

[74.23] แล้วเขาก็ผินหลังออกไป และหยิ่งผยอง

[74.24] แล้วเขากล่าวว่า นี่มิใช่อื่นนอกจากเป็นมายากลที่สืบทอดกันมา

[74.25] นี่มิใช่อื่นใดนอกจากเป็นคำพูดของปุถุชน

[74.26] ในไม่ช้าข้าจะโยนเขาเข้าสู่กองไฟที่เผาไหม้

[74.27] และอันใดเล่าทำให้เจ้ารู้ได้ว่า สิ่งที่เผาไหม้นั้นคืออะไร

[74.28] มันจะไม่เหลืออะไรเลย และมันจะไม่ปล่อยผู้ใดให้คงเหลือไว้ (เช่นกัน)

[74.29] มันจะเผาไหม้ผิวหนังจนเกรียมดำ

[74.30] เหนือมันมีมลาอิกะฮ์สิบเก้าท่าน

[74.31] และเรามิได้แต่งตั้งผู้ใดเป็นยามเฝ้าประตูนรก นอกจากมลาอิกะฮ์เท่านั้น และเรามิได้กำหนดจำนวนของพวกเขาไว้ เว้นแต่เพื่อเป็นการทดสอบแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา เพื่อบรรดาอะฮ์ลุลกิตาบจะได้เชื่อมั่น และบรรดาผู้ศรัทธาจะได้เพิ่มพูนการศรัทธา และบรรดาอะฮ์ลุลกิตาบรวมทั้งบรรดาผู้ศรัทธาจะไม่ต้องสงสัย และเพื่อบรรดาผู้ในหัวใจของพวกเขามีโรคอีกทั้งบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาจะกล่าวว่า อัลลอฮ์ทรงประสงค์อะไรด้วยอุปมานี้ เช่นนั้นแหละอัลลอฮ์จะทรงให้หลงทางผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และจะทรงชี้แนะทางแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์และไม่มีผู้ใดรู้จำนวนไพร่พลของพระเจ้าของเจ้านอกจากพระองค์ และนี่มิใช่อื่นใดนอกจากเป็นข้อตักเตือนแก่มนุษย์

[74.32] เปล่าเลย ขอสาบานด้วยดวงจันทร์

[74.33] ขอสาบานด้วยกลางคืนเมือมันคล้อยไป

[74.34] ขอสาบานด้วยยามเช้าเมื่อมันทอแสง

[74.35] แท้จริงนรกนั้นแน่นอนเป็นหนึ่งในความหายนะอันใหญ่หลวง

[74.36] เพื่อเป็นการเตือนสำทับแก่มนุษย์

[74.37] สำหรับผู้ที่ประสงค์ในหมู่พวกเจ้าจะรุดหน้า (ไปสู่ความดี) หรือจะรั้งท้าย (เพื่อกระทำความชั่ว)

[74.38] แต่ละชีวิตย่อมถูกค้ำประกันกับสิ่งที่มันขวนขวายไป

[74.39] ยกเว้นบรรดาผู้อยู่เบื้องขวา

[74.40] อยู่ในสวนสวรรค์หลากหลาย พวกเขาจะไต่ถามซึ่งกันและกัน

[74.41] เกี่ยวกับพวกที่กระทำความผิด

[74.42] อะไรที่นำพวกท่านเข้าสู่กองไฟที่เผาไหม้

[74.43] พวกเขากล่าวว่า เรามิได้อยู่ในหมู่ผู้ทำละหมาด

[74.44] เรามิได้ให้อาหารแก่บรรดาผู้ขัดสน

[74.45] และพวกเราเคยมั่วสุมอยู่กับพวกที่มั่วสุม

[74.46] และเราเคยปฏิเสธวันแห่งการตอบแทน

[74.47] จนกระทั่งความตายได้มาเยือนเรา

[74.48] ดังนั้นการชะฟาอะฮ์ของบรรดาผู้มีชะฟาอะฮ์จะไม่เกิดประโยชน์อันใดแก่พวกเขา

[74.49] ดังนั้นเกิดอะไรขึ้นแก่พวกเขา โดยทีพวกเขาผินหลังออกห่างจากการเตือนสติ

[74.50] ประหนึ่งว่าพวกเขาเป็นลาเปรียวที่ตื่นตระหนก

[74.51] หนีจากเสือสิง

[74.52] แท้จริงแล้วทุกคนในหมู่พวกเขาต้องการที่จะมีแผ่นกระดาษกางแผ่ยืนมาให้แก่เขา

[74.53] ไม่เลยทีเดียว! ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขายังไม่กลัววันปรโลกอีกด้วย

[74.54] เปล่ามิได้! แท้จริงนั่นคือข้อเตือนสติ

[74.55] ฉะนั้นผู้ใดประสงค์เขาก็จะจดจำรำลึกไว้

[74.56] และพวกเขาจะไม่จดจำรำลึกได้ เว้นแต่อัลลอฮ์จะทรงประสงค์ พระองค์เท่านั้นคือพระเจ้าแห่งการยำเกรงและพระเจ้าแห่งการให้อภัย

75. ซูเราะห์อัลกิยามะฮ์

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[75.1] ข้าสาบานต่อวันกิยามะฮ์

[75.2] และข้าขอสาบานต่อชีวิตที่ประณามตนเอง

[75.3] มนุษย์คิดหรือว่า เราจะไม่รวบรวมกระดูกของเขากระนั้นหรือ

[75.4] แน่นอนทีเดียวเราสามารถที่จะทำให้ปลายนิ้วมือของเขาอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์

[75.5] แต่ว่ามนุษย์นั้นประสงค์ที่จะทำความชั่ว

[75.6] เขาถามว่า เมื่อใดเถ่าวันแห่งการฟื้นคืนชีพ (จะเกิดขึ้น)

[75.7] แต่เมื่อสายตามืดมัว

[75.8] และเมื่อดวงจันทร์ถูกบดบังอยู่ในความมืด

[75.9] และเมื่อดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ถูกนำมารวมกัน

[75.10] วันนั้นมนุษย์จะกล่าวขึ้นว่าไหนเล่าทางหนี

[75.11] เปล่าเลย ไม่มีที่พึ่งพิงดอก

[75.12] ในวันนั้น ยังพระเจ้าของเจ้าเท่านั้น คือที่พักอันสงบสุข

[75.13] วันนั้นมนุษย์จะถูกแจ้งให้ทราบถึงสิ่งที่ได้กระทำไว้ล่วงหน้าและภายหลัง

[75.14] เปล่าเลย มนุษย์นั้นเป็นพยานต่อตัวของเขาเอง

[75.15] ถึงแม้ว่าเขาจะเสนอข้อแก้ตัวของเขาก็ตาม

[75.16] เจ้าอย่ากระดิกลิ้นของเจ้าเนื่องด้วยอัลกุรอานเพื่อเจ้าจะรีบเร่งจดจำ

[75.17] แท้จริง หน้าที่ของเราคือการรวบรวมอัลกุรอาน (ให้อยู่ในทรวงอกของเจ้า) และการอ่านเพื่อให้จดจำ

[75.18] ดังนั้นเมื่อเราอ่านอัลกุรอาน เจ้าก็จงติดตามการอ่านนั้น

[75.19] แล้วแท้จริงหน้าที่ของเราคือ การอธิบายอัลกุรอาน

[75.20] เปล่าเลย แต่ว่าพวกเจ้ารักการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้

[75.21] และพวกเจ้าจะทิ้งปรโลก

[75.22] ในวันนั้นหลาย ๆ ใบหน้าจะเบิกบาน

[75.23] จ้องมองไปยังพระเจ้าของมัน

[75.24] และในวันนั้นหลาย ๆ ใบหน้าจะเศร้าสลด

[75.25] มันคิดว่าความหายนะอันใหญ่หลวงจะเกิดขึ้นแก่มัน

[75.26] เปล่าเลย เมื่อวิญญาณขึ้นมาถึงคอหอย

[75.27] และมีผู้กล่าวว่า ใครเล่าเป็นผู้ทำให้เขาฟื้นขึ้นเหมือนเดิม

[75.28] และเขามั่นใจว่า แท้จริงเขาต้องจากไป

[75.29] และขาข้างหนึ่งทับขาอีกข้างหนึ่ง (เพราะความกลัว)

[75.30] วันนั้น จะมีการนำพาไปยังพระเจ้าของเจ้า

[75.31] เพราะว่าเขาไม่เชื่อมั่น และไม่ละหมาด

[75.32] แต่เขาปฏิเสธและผินหลังกลับ

[75.33] แล้วเขาก็เดินอย่างองอาจไปหาพรรคพวกของเขาอย่างหยิ่งยะโส

[75.34] ความวิบัติจงมีแด่เจ้าเถิด แล้วก็ความวิบัติจงมีแด่เจ้าเถิด

[75.35] แล้วก็ความวิบัติจงมีแด่เจ้าเถิด แล้วก็ความวิบัติจงมีแด่เจ้าเถิด

[75.36] มนุษย์คิดหรือว่า เขาจะถูกปล่อยไว้โดยไร้จุดหมายกระนั้นหรือ

[75.37] เขามิได้เป็นน้ำกามหยดหนึ่งจากน้ำอสุจิที่ถูกพุ่งออกมากระนั้นหรือ

[75.38] แล้วเขาได้เป็นก้อนเลือดก้อนหนึ่งแล้วพระองค์ทรงบังเกิดแล้วก็ทรงทำให้ได้สัดส่วนสมบูรณ์

[75.39] แล้วพระองค์ทรงทำให้เขาเป็นคู่ เป็นเพศชายและเพศหญิง

[75.40] ดังนั้น พระองค์จะไม่สามารถที่จะให้คนตายมีชีวิตขึ้นมาอีกกระนั้นหรือ

76. ซูเราะห์อัลอินซาน

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[76.1] แน่นอนกาลเวลาที่ยาวนานได้เกิดขึ้นแก่มนุษย์ เมื่อเขามิได้เป็นสิ่งที่ถูกกล่าวถึงเลย

[76.2] แท้จริงเราได้สร้างมนุษย์จากน้ำเชื้อผสมหยดหนึ่ง เพื่อเราได้ทดสอบเขา ดังนั้นเราจึงทำให้เขาเป็นผู้ได้ยิน เป็นผู้ได้เห็น

[76.3] แท้จริงเราได้ชี้แนะแนวทางให้แก่เขาแล้ว บางทีเขาก็เป็นผู้กตัญญู และบางทีเขาก็เป็นผู้เนรคุณ

[76.4] แท้จริงเราได้เตรียมโซ่ตรวน และกุญแจมือ และไฟที่ลุกโชติช่วงไว้สำหรับบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา

[76.5] แท้จริงบรรดาผู้ทรงคุณธรรมนั้น จะได้ดื่มจากแก้วน้ำ ซึ่งผสมด้วยการบูรหอม

[76.6] เป็นตาน้ำพุที่ปวงบ่าวของอัลลอฮ์จะได้ดื่ม พวกเขาทำให้มันพวยพุ่งออกมาอย่างล้นเหลือ

[76.7] พวกเขาปฏิบัติตามคำสัตย์สาบาน และกลัวต่อวันหนึ่งที่ความชั่วร้ายของมันจะกระจายไปทั่ว

[76.8] และพวกเขาให้อาหารเนื่องด้วยความรักต่อพระองค์แก่คนยากจน เด็กกำพร้าและเชลยศึก

[76.9] (พวกเขากล่าวว่า) แท้จริงเราให้อาหารแก่พวกท่าน โดยหวังความโปรดปรานของอัลลอฮ์ เรามิได้หวังการตอบแทนและการขอบคุณจากพวกท่านแต่ประการใด

[76.10] แท้จริงเรากลัวต่อพระเจ้าของเราซึ่งเป็นวันแห่งหน้านิ่วคิ้วขมวดและแสนสาหัส

[76.11] ดังนั้น อัลลอฮ์จะทรงปกป้องพวกเขาให้พ้นจากความชั่วร้ายของวันนั้น และจะทรงให้พวกเขาพบกับความสดชื่นและความปิติ

[76.12] และพระองค์จะทรงตอบแทนแก่พวกเขาด้วยสวนสวรรค์ และอาภรณ์ไหมแพรเนื่องเพราะพวกเขาอดทน

[76.13] นอนเอกเขนก อยู่บนเก้าอี้นวมยาวในสวนสวรรค์ พวกเขาจะไม่พบเห็นแสงอาทิตย์ และความเหน็บหนาว

[76.14] และร่มเงาของสวนสวรรค์จะปกคลุมพวกเขาอย่างใกล้ชิด และผลไม่ในสวนสวรรค์ถูกโน้มต่ำลงมาใกล้พวกเขา

[76.15] และมีภาชนะที่ทำด้วยเงิน และแก้วน้ำที่ทำด้วยแก้วใสถูกวนเวียนรอบๆพวกเขา

[76.16] แก้วที่ทำด้วยเงินโดยพวกเขาจะเติมมันตามสัดส่วนที่พวกเขาต้องการ

[76.17] และในสวนสวรรค์นั้นพวกจะได้รับเครื่องดื่มจากแก้วซึ่งผสมด้วยขิง

[76.18] ในสวนสวรรค์มีตาน้ำพุที่มีชื่อว่า ซัลสะบีล

[76.19] และมีเด็กวัยรุ่นวนเวียนรอบๆ พวกเขา เมื่อเจ้าเห็นพวกเขา เจ้าคิดว่าพวกเขาเป็นไข่มุกที่เรียงราย

[76.20] และเมื่อเจ้ามองไปยังที่นั่นเจ้าจะพบแต่ความสุข และอาณาจักรอันกว้างใหญ่ไพศาล

[76.21] บนพวกเขามีอาภรณ์สีเขียวทำด้วยผ้าไหมละเอียด และผ้าไหมหยาบ และถูกประดับด้วยกำไลเงิน และพระเจ้าของพวกเขาจะทรงให้พวกเขาได้ดื่มเครื่องดื่มอันบริสุทธิ์ยิ่ง

[76.22] แท้จริงนี่คือ การตอบแทนแก่พวกเจ้า และการบากบั่นของพวกเจ้านั้นเป็นที่ยอมรับด้วยความยินดี

[76.23] แท้จริงเราได้ประทานอัลกุรอานให้แก่เจ้าเป็นขั้นตอน

[76.24] ดังนั้น เจ้าจงอดทนคอยข้อตัดสินของพระเจ้าของเจ้า และอย่าเชื่อฟังผู้ประพฤติชั่ว และผู้ปฏิเสธศรัทธาคนใดในหมู่พวกเขา

[76.25] และจงรำลึกถึงพระนามของพระเจ้าของเจ้าทั้งในยามเช้าและยามเย็น

[76.26] และจากส่วนหนึ่งของกลางคืนก็จงสุญดต่อพระองค์ และจงแซ่ซ้องสดุดีพระองค์ ในยามกลางคืนอันยาวนาน

[76.27] แท้จริง ชนเหล่านี้ (พวกปฏิเสธศรัทธา) รักชีวิตชั่วคราว และปล่อยทิ้งวันอันหนักหน่วงไว้เบื้องหลังพวกเขา

[76.28] เราได้บังเกิดพวกเขา และเราได้ทำให้เรือนร่างของพวกเขามั่นคงแข็งแรง และหากเราประสงค์ เราก็จะเปลี่ยนพวกอื่นเยี่ยงพวกเขา

[76.29] แท้จริง นี่คือข้อตักเตือนสติ ดังนั้นผู้ใดต้องการก็ให้เขายึดแนวทางสู่พระเจ้าของเขา

[76.30] แต่พวกเจ้าจะไม่สมความปรารถนาได้ เว้นแต่ที่อัลลอฮ์ เป็นผู้ทรงรอบรู้ ผู้ทรงปรีชาญาณ

[76.31] พระองค์จะทรงให้ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์เข้าสู่ความเมตตาของพระองค์ แต่บรรดาผู้อธรรมนั้น พระองค์ทรงเตรียมการลงโทษอันเจ็บปวดไว้สำหรับพวกเขา

77. ซูเราะห์อัลมุรซะล้าต

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮ์ ผู้ทรงเมตตา ผู้ทรงปรานี

[77.1] ขอสาบานต่อลมที่พัดออกมาติดต่อกัน

[77.2] ขอสาบานต่อลมพายุที่พัดมาอย่างแรง

[77.3] ขอสาบานต่อมลาอิกะฮ์ที่อุ้มเมฆฝน

[77.4] ขอสาบานต่อมลาอิกะฮ์ที่จำแนกระหว่างความจริงกับความเท็จ

[77.5] ขอสาบานต่อมลาอิกะฮ์ที่นำมามอบแก่บรรดานบี

[77.6] ด้วยการให้เหตุผลและการเตือนสำทับ

[77.7] แท้จริงสิ่งที่พวกเจ้าถูกสัญญาไว้นั้น จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

[77.8] เมื่อดวงดาวถูกทำให้มืดลง

[77.9] และเมื่อชั้นฟ้าถูกแยกออก

[77.10] และเมื่อภูเขาถูกแตกออกเป็นผุยผง

[77.11] และเมื่อบรรดาร่อซู้ลถูกรวมไว้ตามเวลาที่กำหนด

[77.12] สำหรับวันไหนเล่าที่พวกเขา (บรรดาร่อซู้ล) ถูกเลื่อนออกไป

[77.13] สำหรับวันแห่งการตัดสิน

[77.14] และอันใดเล่าให้เจ้ารู้ได้ว่าวันแห่งการตัดสินคืออะไร

[77.15] ความหายนะในวันนั้นจงประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธ

[77.16] เรามิได้ทำลายชนชาติรุ่นก่อน ๆ ดอกหรือ

[77.17] หลังจากนั้นเราได้ให้ชนชาติรุ่นหลัง ๆ ปฏิบัติตามพวกเขา

[77.18] เช่นนั้นแหละเราได้ปฏิบัติแก่บรรดาอาชญากร

[77.19] ความหายนะในวันนั้น จงประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธ

[77.20] เรามิได้สร้างพวกเจ้าจากน้ำที่ต่ำต้อยไร้ค่า (อสุจิ) ดอกหรือ

[77.21] แล้วเราได้ให้เข้าไปอยู่ในที่อับมั่นคง (มดลูก)

[77.22] จนถึงกำหนดอันแน่นอน

[77.23] ดังนั้นเราได้กำหนดไว้แล้ว เราจึงเป็นผู้กำหนดที่ดีเลิศจริง ๆ

[77.24] ความหายนะในวันนั้นจงประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธ

[77.25] และเรามิได้ทำให้แผ่นดินนี้เป็นจุดรวมดอกหรือ

[77.26] ทั้งคนเป็นและคนตาย

[77.27] และในแผ่นดินเราได้ตั้งภูเขาไว้สูงตะหง่าน และเราได้ให้พวกเจ้าดื่มน้ำจืดสนิท

[77.28] ความหายนะในวันนั้นจงประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธ

[77.29] (จะมีเสียงกล่าวขึ้นว่า) พวกเจ้าจงออกเดินไปยังที่พวกเจ้าเคยปฏิเสธ

[77.30] จงออกเดินไปยังเงาควันสามแฉก

[77.31] (มัน) ไม่ทำให้เกิดร่ม และจะไม่ช่วยให้พ้นจากเปลวไฟได้

[77.32] แท้จริงมันจะพ่นประกายออกมา (มีขนาด) เท่าป้อมปราการ

[77.33] ประหนึ่งมัน (ประกายนั้น) เป็นอูฐสีเหลืองเข้ม

[77.34] ความหายนะในวันนั้นจงประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธ

[77.35] นี่คือวันที่พวกเขาไม่สามารถจะพูดออกมาได้

[77.36] และจะไม่เปิดโอกาสให้แก่พวกเขาเพื่อแก้ตัว

[77.37] ความหายนะในวันนั้นจงประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธ

[77.38] นี่คือวันแห่งการตัดสิน เราได้รวบรวมพวกเจ้าไว้กับชนชาติรุ่นก่อน ๆ

[77.39] ดังนั้นถ้าพวกเจ้ามีแผนอุบายอันใดก็จงวางแผนต่อข้า

[77.40] ความหายนะในวันนั้นจงประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธ

[77.41] แท้จริงบรรดาผู้ยำเกรงจะอยู่ท่ามกลางร่มเงาและน้ำพุ

[77.42] และผลไม้ตามที่พวกเขาต้องการ

[77.43] พวกเจ้าจงกินจงดื่มอย่างสบายใจตามที่พวกเจ้าได้กระทำไว้

[77.44] แท้จริงเช่นนั้นแหละเราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย

[77.45] ความหายนะในวันนั้นจงประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธ

[77.46] พวกเจ้าจงกินและรื่นรมย์เพียงเล็กน้อย แท้จริงพวกเจ้านั้นเป็นอาชญากร

[77.47] ความหายนะในวันนั้นจงประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธ

[77.48] เมื่อได้กล่าวแก่พวกเขาว่า จงรุกั๊วะ พวกเขาก็จะไม่รุกั๊วะ

[77.49] ความหายนะในวันนั้นจงประสบแด่บรรดาผู้ปฏิเสธ

[77.50] ดังนั้น คำบอกเล่าอันใดเล่าหลังจากอัลกุรอานที่พวกเขาจะศรัทธากัน

[สิ้นสุดญุซอ์ที่ 29]