สระภาษาอาหรับ

 สระภาษาอาหรับ

แบบเสียบสั้น

ـــَــ   ชื่อฟัตหะต์ فَتْحَةٌ ออกเสียง “อะ”

ـــِــ    ชื่อกัสเราะต์ كَسْرَةٌ ออกเสียง “อิ”

ـــُــ    ชื่อฏ็อมมะต์  ضَمَّةٌ ออกเสียง “อุ”

แบบเสียงยาว

ــًـ   ชื่อฟัตหะตัยน์ فَتْحَتَيْنٌ (اَلْتَنْوِيْنِ بِالْفَتْحَ) ออกเสียง “อัน”

ــٍـ   ชื่อกัสเราะตัยน์ كَسْرَتَيْنٌ (ا اَلْتَنْوِيْنِ بِالْكَسْرَُ) ออกเสียง “อิน”

ــٌـ   ชื่อฏ็อมมะตัยน์ ضَمَّتَيْنٌ (ا اَلْتَنْوِيْنِ بِالْضَمَُّ) ออกเสียง “อุน” 

(แบบโบราณ ,  )

แบบเสียงยาว พิเศษ

ــٰـ  ชื่อมัดฟัตหะต์ ออกเสียง อา

(ألِفَ خَنْجَرِيَةٌ อะลีฟตัวเล็กสั้น มักใช่ในคำ اَللّٰهُ, ذٰلِكَ, هٰاذَ, هٰذِهِ, ذٰلِكَ, مَـٰلِكِ ذَٰلِكَ, ٱلْكِتَـٰبُ, أُو۟لَـٰٓئِكَ,

ــٖـ  ชื่อมัดกัสเราะต์ ออกเสียง อี

ــٗـ   ชื่อมัดฏ็อมมะต์ ออกเสียง อู

ــْـ   ชื่อสุกูน سُكُوْنٌ (Doubled Consonants) เป็นตัวสะกด เช่น اَبْ - อับ

ــّـ   ชื่อชัดดะต์ شَدَّةٌ เป็นตัวสะกดและตัวต้น เช่น شَدَّةٌ – ชัดดะต์ (ตัวดาลถูกสะกด และจะเป็นตัวนำอ่านต่อไป

         آ  มัดดะต์ (ไม่ใช่ตัวอักษร พยัญชนะ) ใช้เขียนบนพยัญชนะใด จะออกเสียงลากยาว 2 -7 หะเราะเกาะต์ (กระดิกนิ้ว)

เช่น آمِيْنِ,  ٱلضَّآلِّينَ, أُو۟لَــٰٓــئِكَ

ٱ  ออกเสียงตามความไพเราะของอัลกุรอาน อา, อิ, อู

أ  อะลีฟ ฮัมซะต์ (อ้า)

إ  อะลีฟ ฮัมซะต์ อี้ (อี้)

ء  อักษร ฮัมซะต์ อ่านออกเสียง (อะ)

ؤ  วาว ฮัมซะต์ (วะ)

ئ  ยา ฮัมซะต์ (ยะ)

ى  ยา (ไม่มีจุด) (ออกเสียงอา)