ฟะดัษเล่ม8
------------
สารบัญ
เล่มที่ 8 |
|
ภาค
กุศลและจริยธรรม
|
|
บทที่ 1
ประเภคของกุศล
|
|
กุสลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
คือ การทำความดีต่อบิดามารดา
|
1180
|
ทำความดีต่อลูกๆ
|
1183
|
จำเป็นต้องติดต่อเครือญาติห้ามการตัดขาดเครือญาติ
|
1185
|
ทำความดีต่อบริวาร
|
1187
|
เมตตาต่อเด็กกำพร้าและหญิงที่ไม่มีสามี
|
1189
|
สิทธิของเพื่อนบ้าน
|
1190
|
สิทธิของมุสลิมต่อมุสลิม
|
1192
|
ความเมตตาต่อสิ่งที่อัลเลาะห์ตาอาลาทรงสร้างเป็นสิ่งจำเป็น
|
1192
|
บทที่ 2
บาปประเภทต่างๆ
|
|
บาปที่ใหญ่ที่สุดคือการทุจริตและการทำร้ายสรรพสิ่งต่างๆที่อัลเลาะห์ทรงสร้างขึ้น
|
1194
|
ผู้ที่ทุจริตที่สุด
คือ ทุจริตตัวเอง
|
1198
|
การยุแหย่
|
1198
|
การนินทา
|
1199
|
ไม่เรียกว่านินทาในคนชั่ว
|
1200
|
การทำทานด้วยเกียรติยศนั้นเป็นสิ่งที่ดีงาม
|
1201
|
การมองในแง่ร้าย การอาฆาต
และอิจฉา
|
1202
|
การติดตามดูสิ่งพึงปกปิด
|
1202
|
ความหยิ่งยะโสและการวางท่า
|
1203
|
การยกย่องจนเลยเถิด
|
1205
|
การด่าทอและใส่ร้าย
|
1206
|
การสาปแช่ง และ
คำหยาบคาย
|
1207
|
การดุหมิ่นมุสลิม
และการเมินเฉย
|
1208
|
การโต้เถียง และ
ปะทะคารม
|
1210
|
ความตระหนี่ และ ความประพฤติที่เลว
|
1211
|
ห้ามโกหก ยกเว้น
สามประการ
|
1211
|
การตีสองหน้า
|
1213
|
การเข้าข้างพวกพ้อง
เป็นลักษณะของยาฮิลิยะห์
|
1214
|
บทที่ 3
มารยาทที่ควรยกย่อง
|
|
มารยาทที่ยิ่งใหญ่
คือ ระงับความโกรธและการไม่โกรธ
|
1214
|
ความอดทน
การอภัยและยอมรับความเดือดร้อน
|
1215
|
ยารักษาความโกรธ
|
1217
|
การช่วยเหลือมุสลิม
ปิดบัง และปกป้องเขา
|
1217
|
การเป้นสื่อช่วยเหลือ
|
1218
|
ความมีสัจจะ
|
1218
|
อนุญาตคำพุดสัพยอก
|
1219
|
การทำตามสัญญา
|
1219
|
ความสุภาพและสุขุม
|
1220
|
ความอาย
|
1220
|
ความถ่อมตน
|
1221
|
จริยธรรมที่งดงามยิ่งนั้นคือ
จริยธรรมของอัลเลาะห์ผู้ทรงยิ่งใหญ่
|
1222
|
จริยธรรมบางอย่างของท่านนบี
(ซ.ล.)
|
1224
|
แนวทางที่ดี
|
1224
|
ความใจบุญ
|
1224
|
การสำนึกในบุยคุณ
|
1225
|
เตือนให้ระวังในอัลเลาะห์และมนุษย์
|
1226
|
คาดคิดถึงอัลเลาะห์และมนุษย์ในแง่ดี
|
1227
|
ความสมบูรณ์ของศาสนาอยู่ในการแนะนำ
|
1227
|
ผู้ที่ชี้นำไปสู่ความดีเหมือนเป็นผู้กระทำเอง
|
1228
|
ตำแหน่งที่สูงสุด
อยู่ในการเป็นธุระของเพื่อนมนุษย์
|
1228
|
ความยุติธรรมคือรากฐานของการปกครอง
|
1229
|
บทสุดท้าย ความรัก
|
|
หลักของศาสนาอยู่ที่รักอัลเลาะห์และศาสนทูตของพระองค์
|
1231
|
ผู้ใดรักอัลเลาะห์ อัลเลาะห์และบ่าว
(ของพระองค์) จะรักเขา
|
1231
|
ผู้ที่รักกลุ่มชนใด
เขาจะถูกนำไปรวมกับกลุ่มชนนั้น
|
1232
|
รักคนที่มีคุณธรรม
เยี่ยมเยียนพวกเขา และสังคมกับพวกเขา ทรัพย์เชลยที่ยิ่งใหญ่
|
1232
|
คนที่รักกันนั้นอยู่ในร่มเงาของบัลลังก์
(อัรซ์) ในวันกิยามะห์
|
1233
|
รักแต่ปานกลางเป็นสิ่งที่ศาสนาเรียกร้อง
|
1234
|
ภาค คำซิกร์ คำขอพร
การขออภัยโทษ และ การกลับตัว
|
|
บทที่ 1
ความประเสริฐของซิกร์ และผู้ซิกร์
|
1235
|
พระนามที่สวยยิ่งของอัลเลาะห์
|
1239
|
พระนามที่ยิ่งใหญ่
|
1240
|
บทที่ 2
ความประเสริฐของตัสเบียะห์ ตะห์มีด ตักบีร และตะห์ลีล
|
1241
|
การนับตัสเบียะห์และต้นตอของลูกประคำ
|
1243
|
ลาเฮาละวะลากูวะตะอิ้ลลาบิ้ลลาห์
เป็นส่วนหนึ่งของคลังสวรรค์
|
1244
|
คำซิกร์
และตัสเบี้ยะห์ หลังละหมาด
|
1245
|
คำตัสเบี้ยะห์
และซิกร์ ในเวลาเช้าและเย็น
|
1246
|
บทที่ 3 ดุอาอฺ
|
|
ความประเสริฐของดุอาอฺ
|
1249
|
ระเบียบของดุอาอฺ
|
1250
|
ดุอาอฺที่ถูกตอบสนอง
|
1253
|
คำวิงวรขอ
ของท่านนบี (ซ.ล.) ให้แก่ประชากรของท่าน
|
1254
|
ดุอาอฺที่กระชับ
|
1255
|
ตัวบทที่มีมาในคำกล่าว
ขอป้องกัน
|
1260
|
บทที่ 4
คำวิงวรเฉพาะ
|
|
คำวิงวอนของผู้ที่ตกในความทุกข์
|
1262
|
คำวิงวอนในการเดินทาง
และกลับจาการเดินทาง
|
1263
|
ดุอาอฺขระลงพักในแหล่งพำนักใดๆ
|
1265
|
ดุอาอฺขณะลุกขึ้นจากที่ประชุม
|
1266
|
คำกล่าวขณะไก่ขัน
และลาร้อง
|
1266
|
ดุอาอฺขณะออกจากบ้าน
และขณะเข้าบ้าน
|
1266
|
ดุอาอฺขณะฝนตก
ลมพายุ และฟ้าร้อง
|
1267
|
คำวิงวรเมื่อเห็นจันทร์เสี้ยว
|
1268
|
คำวิงวอนเมื่อเห็นผลไม้แรกฤดู
|
1268
|
คำวิงวอนยับยั้งความตระหนก
และอาการนอนไม่หลับ
|
1268
|
คำวิงวรใช้หนี้
|
1269
|
คำวิงวอนเมื่อพบเห็นผู้ที่ตกอยู่ในความเดือดร้อน
|
1270
|
คำวิงวอนของผู้ป่วย
|
1270
|
คำวิงวอนขณะเข้าตลาด
|
1270
|
คำวิงวอนขอความจดจำ
|
1271
|
อวยพร (ซอลาวาต) แก่ท่านนบี
ซ.ล.
|
1272
|
บทที่ 5
การขออภัยโทษและการกลับตัว
|
1274
|
การเตาบะห์
(กลับตัว) และความประเสริฐของมัน
|
1277
|
อัลเลาะห์จะรับการเตาบะห์บ่าวของพระองค์แม้เขาจะเลยเถิดก็ตาม
|
1278
|
บทสุดท้าย
ความกว้างขวางแห่งความเมตตาของอัลเลาะห์ตาอาลา
|
1280
|
ภาค การสละโลกีย์
และสิ่งที่ทำให้หัวใจอ่อนโยน
|
|
ตอนที่ 1
เตือนให้ระวังโลกนี้
|
1283
|
การก่อสร้างโดยไม่จำเป็น
เป้นสิ่งที่น่าตำหนิ
|
1286
|
ความร่ำรวยอยู่ที่ความพอใจ
|
1287
|
จงออกห่างจากความโลภ
และความหวังที่ห่างไกล
|
1288
|
ตอนที่ 2
ความประเสริฐของความยากจนและคนจน
|
1289
|
ตอนที่ 3 การดำรงชีพของท่านนบี
ซ.ล.
|
1292
|
ชาวซุฟฟะห์
|
1295
|
การรักษาลิ้นเป็นสิ่งจำเป็น
|
1297
|
ความปลอดภัย
อยู่ในการปลีกตัวออกจากมนุษย์
|
1299
|
ความศรัทธาที่สมบูรณ์
อยู่ที่การละทิ้งสิ่งที่ไม่เกิดประโยชน์
|
1299
|
ผลบุญอันยิ่งใหย่อยู่ในความอดทนต่อข้อตัดสินของอัลเลาะห์ตาอาลา
|
1299
|
ตอนที่ 4
กำหนดสภาวการณ์
|
1301
|
ไม่สมควรโต้เถียงกันในเรื่องกำหนดสภาวะการณ์
|
1304
|
เส้นชีวิตและปัจจัยยังชีพถูกกำหนดไว้แล้ว
|
1305
|
หัวใจอยู่ในกำมือของพระผู้ทรงเมตตายิ่ง
|
1306
|
ตัวบทที่มีมาในเรื่องเด็กๆ
ของผู้ไร้ศรัทธา (กาฟีร)
|
1306
|
ตัวบทที่มีมาในพวกฟัตเราะห์
|
1307
|
การกระทำต่างๆพิจารณาในบั้นปลาย
|
1308
|
จำเป็นต้องรีบเร่งทำความดี
|
1309
|
ความกลัวอัลเลาะห์ตาอาลา
|
1310
|
การมอบหมายต่ออัลเลาะห์ตาอาลา
|
1312
|
ตอนที่ 5
เรื่องต่างๆที่ทำให้หัวใจอ่อนโยน
|
1313
|
เข้าสวรรค์โดยความโปรดปรานของอัลเลาะห์ตาอาลา
|
1318
|
ความซื่อสัตย์จะถูกยกขึ้นไป
|
1319
|
ตอนที 6
ความประเสริฐของการทำงาน ซอดาเกาะห์
|
1320
|
ตอนที่ 7
ใช้ให้ทำความดีและห้ามจากการทำความชั่ว
|
1323
|
บทสุดท้าย
ข่าวของคนยุคก่อนบางคน
|
1325
|
เรื่องของคนที่เป้นโรคด่าง
คนหัวล้าน และคนตาบอด
|
1325
|
บรรดาบุคคนที่พูดได้ตั้งแต่อยู่วัยแบเบาะ
|
1327
|
อิบลิสและบริวารของมัน
|
1328
|
มะลาอิกะห์
ผู้ทรงเกียรติ
|
1329
|
-----------------
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
สมัครสมาชิก ส่งความคิดเห็น [Atom]
<< หน้าแรก