หะดีษซอเฮี๊ยะฮืเล่ม2

----------------

สารบัญ  เล่มที่ 2
ตอนที่ 4 ระเบียบของคอเตบ(ผู้แสดงธรรมเทศนา)และระเบียบของผู้ฟัง	179
บทสุดท้าย เวลาที่อุอาอฺถูกรับ	181
บทที่ 11 ละหมาดในยามหวาดกลัวและในขณะเดินทาง	182
ตอนที่ 1 ละหมาดในยามหวาดกลัว	182
เมื่อศัตรูไม่ได้อยู่ทางงทิศกิบละห์	183
เมื่อศัตรูอยู่ทางทิศกิบละห์	184
ตอนที่ 2 ละหมาดขณะเดินทาง
การย่อละหมาดและระยะการเดินทางที่อนุญาตให้ย่อละหมาด	184
การรวมละหมาด	186
ไม่ให้ย่อละหมาดมัฆริบ และไม่ให้ละหมาดรอวาติบขณะเดินทาง	186
บทที่ 12 ละหมาดสุนัต
ละหมาดอีดทั้งสอง	187
การออกไปละหมาดอีด และเวลาของละหมาดอีด	187
ละหมาดอีดและคุตบะห์	188
ถ้าหากปรากฎแน่ชัดว่าเห็นเดือนในวันที่สามสิบของเดือนรอมาดอน
ให้ละศิลอดและให้ออกไปละหมาดอีดในวันรุ่งขึ้น	189
สมควรให้มีการตบแต่งในวันอีด	190
อนุญาตให้มีการละเล่นที่ศาสนาอนุมัติในวันอีด	190
ละหมาดเพราะเกิดสุริยคราสและจันทรคราส	191
คำเรียกร้องให้มาละหมาดเพราะเกิดสุริยคราสและจันทรคราส	192
อ่านดังในละหมาดเพราะเกิดจันทรคราสและอ่านค่อยในละหมาด เพราะเกิดสุริยคราส	193
การอ่านในละหมาดสุริยคราส	193
การแสดงคุตบะห์	194
การขอความช่วยเหลือจากอัลเลาะห์และการกระทำความดีแทน
การละหมาดเพราะเกิดคราส	194
สิ่งที่ท่านนบี(ซ.ล.)ได้พบเห็นขณะที่เกิดคราส	194
การสุหยูดเพราะเกิดปรากฎการ	195
ละหมาดขอฝน	196
ตัวบทของคุตบะห์ที่ท่านนบีได้กล่าวในละหมาดขอฝน	197
ผู้นำ (อีหม่าม) จะต้องรับคำเรียกร้องของประชาชนในการละหมาด
ขอฝน	197
คำกล่าวขณะฝนตกและมีลมพายุ	198
เอาความเป็นศิริมงคลด้วยฝนแรก	199
อนุญาตให้ใช้คนที่อัลเลาะห์รักเป้นสื่อเชื่อมโยงไปหาพระองค์	199
ละหมาดดุฮา	201
ละหมาดสุนัตหลังตะวันคล้อย (ซะวาล)	203
ละหมาดกลางคืน (ละหมาดตะฮัจยุด) และคุณค่าของมัน	203
จำนวนรอกาอัตของละหมาดกลางคืนและวิธีละหมาด	205
ละหมาดกลางคืนระหว่างดังกับค่อย	206
การอ่านและดุอาอฺในละหมาดกลางคืน	207
ให้ชดใช้ (กอดออฺ) ละหมาดสุนัตและอนุญาตให้นั่งละหมาดสุนัต	208
ละหมาดสุนัตภายในบ้านได้ผลยอดเยี่ยมกว่า	209
การละหมาดอิสติคอเราะห์	210
ละหมาดตัสเบียะห์	211
ละหมาดเตาบะห์	211
ละหมาดฮายะห์ (คือละหมาดก่อนการลงมือที่สำคัญๆ)	212
บทที่ 13 เรื่องศพ
ตอนที่ 1 ห้ามมิให้อยากตายและให้เจตนาดีต่ออัลเลาะห์เจ้า	213
คำกล่าวซิกร์ ดุอาอฺ และการอ่านอัลกุรอ่านที่คนใกล้จะตาย	214
เครื่องหมายความตายของมุอฺมินและอายุของประชากร	215
ในความตายนั้นคือ ความสบายของบ่าวอัลเลาะห์	216
ตอนที่ 2 ห้าม (หะรอม) การรำพึงรำพัน และการกระทำในลักษณะเดียวกัน	217
อนุญาตให้ร้องให้โดยไม่ส่งเสียง	218
ตอนที่ 3 ความอดทนและความยินดีในข้อกำหนดของอัลเลาะห์	219
ผลการตอบแทนจากการตายของบุตร	220
การเยี่ยมผู้ป่วยและขอพรให้ผู้ป่วย	222
อนุญาตให้เปิดศพและจูบศพ	223
สิ่งที่ผู้กระทำต่อท่านนบี (ซ.ล.) ขณะท่านเสียชีวิต	223
ตอนที่ 4  สิ่งที่จำเป็นต้องปฏิบัติแก่ผู้ตาย	224
นักรบที่เสียชีวิตในสงครามศักดิ์สิทธ์ไม่ต้องอาบน้ำและละหมาดให้	225
การห่อศพ	225
การห่อศพผู้ครองเอี้ยะห์รอม	226
สมควรที่จะรมควันหอมขณะทำการอาบน้ำและห่อศพ  และสมควรที่จะกล่าวสิ่งที่เป็นความดีของผู้ตาย	226
การละหมาดให้แก่ศพ	227
ต้องละหมาดให้ศพ (ที่เป้นทารก) ถ้าหากรู้ว่ามีชีวิตขณะคลอด	228
คุณค่าของการละหมาดให้แก่ศพและตำแหน่งที่ยืนของผู้ละหมาด	229
ละหมาดคนตายในมัสยิด	229
อนุญาตให้ละหมาดศพบนหลุมฝังศพและศพที่อยู่ที่อื่น (ฆออิบ)	230
การละหมาดครั้งเดียวให้แก่ศพหลายศพถือว่าใช้ได้	230
การละหมาดศพที่มีแถวคนละหมาดมากๆเป้นที่หวังว่าจะถูกรับพิจารณา	231
คำสรรเสริญศพของมวลมุสลิมถุกรับพิจารณา	231
ไม่ต้องละหมาดให้คนที่ฆ่าตัวตาย	232
ให้รีบจัดการศพและเสียชีวิตในต่างแดน	232
ตอนที่ 5 ระเบียบการเดินร่วมขบวนศพ	233
มะลาอิกะห์จะเข้าร่วมในขบวนศพสิ่งที่จะอยู่กับศพก็คือผลจากการกระทำของเขา	234
การยืนให้เกียรติแก่ศพ	234
หลุมศพ การฝัง และเวลาฝัง	235
ไม่อนุญาตให้ตบแต่ง ก่อ และนั่งบนหลุมฝังศพ	237
อนุญาตให้เคลื่อนย้ายศพเหมือนกับอนุญาตให้ขุดศพเพราะความจำเป็น	237
ตอนที่ 6 การสอบถามในหลุมฝังศพ และโทษทัณฑ์ภายในหลุมฝังศพ	238
การขอพรให้ศพสามารตอบคำถาม (ตัซบีต)
และสอนศพ (ตัลกีน)	241
ตอนที่ 7 การปลอบใจและเยี่ยมหลุมฝังศพ	241
การเยี่ยมหลุมฝังศพและขอพรให้แก่ศพในหลุม	242
ท่านนบี (ซ.ล.) ได้ไปเยี่ยมหลุมฝังศพมารดาของท่าน	243
บทสุดท้าย ผู้ตายจะได้รับประโยชน์จากการกระทำของผู้อื่น	244
ภาคการบริจากซะกาต
บทที่ 1 การบัญญัติเรื่องวะกาตและภาคผลของมัน	245
บทที่ 2 บาปร้ายแรงของผู้ละทิ้งไม่ออกซะกาต	247
สิ่งที่ต้องนำมาบริจาคซากาตและสิ่งที่ไม่ต้องบริจาค	249
บทที่ 3 ซากาตปศุสัตว์ คือ อูฐ แพะ วัว	250
ให้บริจาคบางอย่างแทน เมื่อสิ่งที่ต้องการไม่มี	251
เงื่อนไขในการบริจาคปศุสัตว์	252
บทที่ 4 ซากาตผลิตผลทางเกษตร	253
การประเมินจำนวนองุ่น และอินทผลัม	253
ซากาตทองและเงิน	254
ซากาตสินค้า	255
บทที่ 5 ซากาตเครื่องประดับ	255
ซากาตทรัพย์สินของเด็กกำพร้า	256
ซากาตน้ำผึ้ง	257
บทที่ 6 ซากาตุลฟิตริ	257
อัตราบริจาคซะกาตฟิตริ	258
อนุมัตให้ออกซะกาตก่อนกำหนดและให้เคลื่อนย้าย	259
มารยาทของผู้ให้และผู้รับ	259
บทที่ 7 บุคคลที่มีสิทธ์รับซะกาต	260
ไม่อนุมัติรับซะกาตสำหรับเครือญาตของนบีซ.ล.	262
บทที่ 8 ภาคผลของการไม่ขอ ข้อตำหนิของการขอ ยกเว้นเพราะคับขัน	263
บทที่ 9 การเลี้ยงดูครอบครัวและการทำงาน
บทย่อย การทำทานแก่ครอบครัวและญาตมีภาคผลมากกว่าทำกับผู้อื่น	265
การทำทานที่ได้ภาคผลดียิ่ง	266
ให้ทำทานให้มาก	267
บทส่งท้าย ระวังอย่าลำเลิก	269
ภาคการถือศิลอด
บทที่ 1 การบัญญัติศิลอดรอมาดอน	271
บทที่ 2 ภาคผลของการถือศิลอด	272
เริ่มต้นการถือศิลอด-ระยะเวลาการถือ	275
เครื่องหมายแห่งแสงอรุณ	276
บทที่ 3 ถือศิลอดและเลิกศิลอดด้วยการเห็นเดือน	276
รับรองการเห้นเดือนแม้จะโดยการปฎิญาณของผู้มีคุณธรรมเพียงคนเดียว	277
แต่ละเมืองต้องดูเดือนเอง	278
บทที่ 4 เรื่องเจตนาและสิ่งควรประพฦติสำหรับผู้ถือศิลอด	278
คำขอพรขณะแก้ศิลอด	280
ให้สงวนลิ้น	280
การถูฟัน	281
การอ่านกุรอ่านและความเอื้อเฟื้อในรอมาดอน	281
การตื่นรอมาดอน คือละหมาด ตะรอวีหฺ	281
จำนวนละหมาดกลางคืนรอมาดอน	283
บทที่ 5 ข้อห้ามในการถือศิลอด
การประเวณี	284
การกิน การดื่ม การอาเจียร	284
การถือศิลอดติดต่อกัน	285
การสัมผัส การจูบ	285
การบ้วนปาก การสูดน้ำมูกเข้าจมูก	286
การมียานาบะฮฺสำหรับผู้ถือศิลอด	286
การกรอกเลือด การทาตา การอาบน้ำ	286
บทที่ 6 สาเหตุของการเสียศิลอด
ผู้ป่วยเรื้อรังและผู้เดินทางอนุมัติให้งดการถือศิลอด	287
คนชรา หญิงตั้งครรภ์ หยิงแม่นม ผู้ป่วยไข้เรื้อรัง อนุมัติให้งดถือศิลอด โดยให้เสียฟิตยะฮฺแทน	288
หญิงมีระดู และหญิงมีเลือดหลังคลอดบุตรให้งดถือศิลอดและต้องชดเชย	289
ให้ชดเชยศิลอดแทนผู้ตายได้ ทั้งด้วยศิลอดและการบริจาคอาหาร	289
บทที่ 7 เรื่องค่ำอัลกอดัร	290
ค่ำอัลกอดัรอยู่ใน 10 วันสุดท้ายของรอมาดอน	290
ที่แพร่หลายค่ำอัลกอดัรจะตรงกับค่ำวันที่ 27	292
วันที่ห้ามถือศิลอด
วันอีดและวันตัสรีก	292
ครึ่งสุดท้ายของเดือนซะอฺบาน	292
วันสงสัย	293
เฉพาะวันศุกร์หรือวันเสาร์เพียงวันเดียว	293
บทที่ 8 ศิลอดอาษา	293
การถือศิลอดในเดือนมุฮัรรอม	293
วันอาสุรอ (วันที่10มุฮัรรอม)	294
ภาคผลของการถือศิลอดอาซูรอ	294
การถือศิลรอยับ	295
ศิลซะอฺบาน	296
วันนิสฟูซะอฺบาน	296
การถือศิล 6 วันของเดือนเชาวาล	297
การถือศิลอด 10 ของเดือนซิลฮิจยะฮฺ	297
การถือศิลอดเดือนอารอฟะฮฺสำหรับผุ้ไม่ได้ทำฮัจย์	298
การถือศิลอดเดือนละ3วัน	298
การถือศิลอดในวันของคืนเดือนกระจ่าง คืนที่ 13-14-15ของเดือน	298
การถือศิลวันจันทร์และวันพฤหัส	299
การถือศิลอดวันเว้นวัน	299
การถือศิลอดตลอดปี	299
การถือศิลอดอาสามีอำนาจเป็นของตัวเอง	301
ผู้ถือศิลอดตอบรับคำเชิญ	301
บทสุดท้าย การอิอ์ติกาฟ	301
ผู้อิอ์ติกาฟจะออกนอกมัสยิดเพื่อทำธุระได้	302
การอิอ์ติกาฟมีเงื่อนไขต้องถือศิลอดไหม	303
ภาคผลของอิอ์ติกาฟ	303
ภาค ฮัจย์ และ อุมเราะฮฺ
บทที่ 1 ภาคผลของฮัจย์	304
บทที่ 2 การบัญญัติให้ทำฮัจย์	305
ชดใช้ศิลอดแก่คนตายได้เช่นเดียวกับการทำแทนเด้ก	306
การประกอบอาชีพ ขณะทำฮัจย์ไม่เป็นไร	307
กำหนดเวลาฮัจย์และอุมเราะฮฺ	308
บทที่ 3 ข้อห้ามสำหรับผู้ครองอิหรอม ห้ามสวมผ้าและใส่เครื่องหอม	309
ห้ามฆ่าสัตว์นอกจากสัตว์อันตราย	310
ห้ามการแต่งงาน	310
อนุญาตให้ผู้อิหรอมอาบน้ำ กรอกเลือด และใส่ยาตา	311
ในการเริ่มครองอิหรอมตั้งแต่มีกอต	311
การกล่าวตัลบียะฮฺ	312
บทที่ 4 ฮัจย์แบบต่างๆ	313
แบบที่ 1 อิฟรอด	313
แบบที่ 2 ตะมัตตุอ์	314
แบบที่ 3 อัลกิรอน	315
การนำพิธีฮัจย์เข้าสู่พิธีอุมเราะฮฺ	316
การค้างแรมที่ซิฎวา และเข้ามักกะฮฺตอนกลางวัน	316
การตอวาฟบัยติลลาฮฺ	317
การอิสติลามหินดำและรู่ก่นทั้งสองและมุลตะซัม	318
เงื่อนไขในการตอวาฟ	319
การสะแอระหว่างซอฟากับมัรวะฮฺ	319
บทรำลึกและขอพรในการตอวาฟและสะแอ	321
ผู้ประกอบฮัจย์แบบกิรอน พอเพียงด้วการตอวาฟเดียวและสะแอเดียว	322
หญิงมีระดุและมีเลือดหลังคลอดให้ปฎิบัติพิธีอัจย์ได้ทุกข้อยกเว้นการตอวาฟ	323
การเดินทางสู่อะระฟะฮฺและทุกส่วนของมันเป้นที่วุกุฟทั้งสิ้น	323
บทขอพรในวันอะระฟะฮฺ	324
ฮัจย์จะไร้ผลหากไม่วุกุฟอะระฟะฮฺ	324
การเคลื่อนขบวนจากอะระฟะฮฺไปที่มุสกาลีฟะฮ์และให้ค้างแรมที่นั่น	325
ผู้ไร้สมรรถภาพมาที่มีนา	326
การค้างแรมที่มีนา ในวันอีดและวันตัซรีก	326
การขว้างเสา อัลอะกอบะฮฺ	327
ตะฮัลลุลแรก	327
การเชือดกรุบาน	327
เนื้อกรุบานให้ทำทานบางส่วนและให้บริโภคบางส่วน	328
การโกนผมหรือการขลิบผม	329
ธรรมเทศนาในวันเชือดกุรบาน	329
ตอวาฟอิฟาเดาะฮฺ	330
การขว้างเสาหินในวันตัสรีก	331
การเดินจากมีนาสู่อัลอับเตาะฮฺและพักแรมที่นั่น	331
หะดิษเกี่ยวกับฮัจย์อำลา	332
บทที่ 5 เรื่องอุมเราะฮ์	337
ท่านนบี ซ.ล. ทำอุมเราะฮฺกี่ครั้ง	338
กิจกรรมอุมเราะฮฺ	338
อุมเราะฮฺไม่มีกำหนดเวลาตายตัว	339
พักที่มักกะฮฺหลังจบพิธี-การตอวาฟอำลา	339
บทที่ 6 อิหซอร กอดอ ฟิตยะฮฺ
การอิหซอรฺฮัจย์ (คือทำไม่ครบเพราะมีอุปสรรค)	340
อิหซอรฺในอุมเราะฮฺ	341
การประเวณีในพิธีฮัจย์	341
ฟิตยะฮฺและสาเหตุ	341
การตอบแทนสัตว์ป่า	342
การบริจากสัตว์พลีทานแก่ (คนจนใน) แผ่นดินฮารอม	343
ในยามจำเป้นให้ขี่อูฐ (ที่จะเชือด) ได้	343
บทที่ 7 แผ่นดินหะรอมทั้งสอง
บทย่อที่ 1 ความประเสริฐของมักกะฮฺ	344
เข้ามักกะฮฺไม่ต้องครองอิหรอม	346
การดื่มและเคลื่อนย้ายน้ำซัมซัม	346
ภาคผลในการบริการน้ำแก่ผู้ทำฮัจย์	347
บทย่อยที่ 2 เรื่องกะอฺบะฮฺ  อัลเลาะฮฺทรงพิทักษ์	347
อนุมัติให้ละหมาดในกะอฺบะฮฺ	348
คลังแห่งกะอฺบะฮฺ	350
ผู้คิดร้ายต่อกะอฺบะฮฺถูกธรณีสูบ	350
บทย่อยที่ 3  ความประเสริฐของมาดีนะฮฺ	351
บทย่อยที่ 4 มาดินะฮฺเป้นเมืองต้องห้าม	351
ผู้ใดทำลายต้นไม้ในเขตหวงห้ามหรือสัตว์ป่าของมัน
จะต้องถูกยึดเสื้อผ้าของเขา	352
มาดีนะฮฺได้รับการพิทักษ์ไว้โดยการสงเคราะของอัลเลาะฮฺ	353
บทย่อยที่ 5 ท่านนบี ซ.ล.ขอพรให้มาดีนะฮฺ	353
บทส่งท้าย เรื่องส่งเสริมให้อาศัยในมาดีนะฮฺ	354
การเยี่ยมสุสานของท่านนบี ซ.ล.	356