นบียะห์ยา(ยอห์นแบบติศ)

بِـسْـــمِ اللَّهِ الرَّحْمَانِ الرَّحِـيْــمِ

23ประวัติท่าน นบียะห์ยา(ยอห์นแบบติศ)

Nabi Yahya. (John the baptist.)

نَبِيِ يَحْيَى

                        “ดังที่ได้กล่าวมาแล้วว่าท่านนบียะห์ยานั้นแตกต่างจากเด็กคนอื่นในวัยเดียวกันที่จะไม่วิ่งเล่นอย่างเด็กทั่วไปในวัยเดียวกัน แต่ท่านจะมีความเมตตา และมักจะคลุกคลีอยู่กับสัตว์เป็นส่วนใหญ่  มารดาของท่านเคยถามว่าทำไมท่านจึงไม่ไปเล่นกับเพื่อนบ้างเล่า ท่านตอบว่า

            “ท่านไม่ได้เกิดมาเพื่อความสนุกสนาน หรือกระทำสิ่งใดที่ไร้แก่นสารในโลกนี้ แต่ท่านเกิดมาเพื่อการตั้งมั่นอยู่ในแก่นสารและคุณธรรมเพื่ออัลลอฮฺเท่านั้น”

               ส่วนท่านนบีซะการียาผู้เป็นบิดานั้นรักใคร่ในตัวบุตรของท่านเป็นอย่างมาก  ท่านเป็นผู้สมถะ อดทนและทำหน้าที่ นบีอย่างเที่ยงธรรม ในยามนั้นท่านได้ชรามากแล้ว แม้ท่านจะเป็นที่นับถือในหมู่ชาวยิวที่ทรงคุณธรรมแต่กับบรรดาผู้อธรรมแล้วพวกเขาไม่ชอบท่าน

               ท่านได้เห็นสภาพสังคมของชาวอิสรออีล เหินห่างจากบทบัญญัติของพระเจ้าอย่างมากท่านได้เฝ้าตักเตือนอยู่เสมอ  วันหนึ่งท่านได้แนะนำหลักธรรมกับคนพาลคนหนึ่งที่  เขาทำความชั่วมากมายขัดต่อหลักธรรมและเขาเป็นนักปล้นสดมภ์สร้างความเดือดร้อนอย่างมากแก่ผู้อื่น  ท่านให้เขากลับตัวกลับใจและขออภัยต่อพระเจ้า  แต่ชายคนนั้นไม่เชื่อฟัง บรรดาพวกพ้องของเขาต่างพากันโกรธแค้นท่านนบีซะกะรียาเป็นอย่างมากและอาฆาตว่าจะฆ่าท่าน

               หลังจากนั้นไม่นานท่านนบีซะกะรียาได้ออกจากวิหาร  คนกลุ่มนั้นก็สะกดรอยตามท่านไป  และเมื่อได้โอกาสเหมาะพวกนั้นก็ได้รุมกันฆ่าท่านอย่างทารุณ

            เมื่อท่านนบียะห์ยาโตขึ้นพระเจ้าได้แต่งตั้งท่านให้เป็น นบี (ศาสนทูตของอัลลอฮฺ) ต่อจากนบีซะกะรียาและพระเจ้าให้ใด้ให้ความรู้ในด้านต่าง ๆ มากมายแก่ท่าน  ชาวอิสรออีลต่างร่ำลือถึงท่านในความเมตตาปราณีของท่านต่อมนุษย์และสัตว์ โดยเฉพาะความรู้ในด้านศาสนาและความเที่ยงธรรมและท่านเป็นผู้ที่แตกฉานและเคร่งครัดในคัมภีร์เตาร็อต (โตราห์) ของท่านนบีมูซา (โมเสส) ยิ่ง

            นบีอีซา (พระเยซู) อยู่ร่วมสมัยกับท่าน  กิติศัพท์ของท่านขจรไปไกลจนวันหนึ่งท่านนบีอีซาได้เดินทางมาหาท่านนบียะห์ยาที่แม่น้ำ  จอร์แดน ท่านนบีอีซากล่าวว่า

                   “โอ้ยะห์ยา ท่านจงขออภัยจากพระเจ้าให้แก่ฉันด้วยเถิด เพราะท่านมีคุณงามความดีและกิติคุณเหนือกว่าฉัน”

                   “โอ้ อีซาเอ๋ย ท่านนั่นแหละ จงขออภัยโทษจากพระเจ้าให้แก่ฉันด้วยเถิด เพราะท่านนั้นเป็นคุณงามความดีและเกียรติคุณเหนือกว่าฉัน”

                   “หามิได้ โอ้ ยะห์ยาเอ๋ย ท่านนั้นแหละดีกว่าฉัน และประเสริฐกว่า”

                   บางครั้งท่านก็ออกไปใช้ชีวิตในกลางทะเลทรายย่างโดดเดี่ยวเพื่อปลีกวิเวก (ละทิ้งการงานและเรื่องราวบนดุนยาไว้ก่อน) ฝึกสงบสมาธิอย่างสงบเพื่อรำลึกถึงอัลลอฮฺ  แม้จะเต็มไปด้วยอันตรายและขาดแคลน  ทุกครั้งที่ท่านกลับมาจะมีประชาชนมารอฟังการเทศนาของท่านอย่างเนืองแน่น  ท่านย้ำเสมอในเรื่องการเทิดเอกภาพของพระเจ้าองค์เดียวโดยบริสุทธิ์และปราศจากภาคีใด ๆ ทั้งสิ้น  ซึ่งเป็นหลักธรรมที่สำคัญนับแต่บรรพกาล แล้วท่านก็จะกลับสู่ทะเลทรายอีก  เพื่อใช้ชีวิตปลีกวิเวกเพื่อสันโดด”

เรียบเรียงโดยฮัจญีอิสมาอีล อานนท์ เพ็ญพันธ์ aswasal@gmail.com